Een try-out van Globe.
Op de vooravond van de première in Tilburg speelde Globe een generale repetitie of in goed Nederlands try-out van ‘De wilde Eend’ van H. Ibsen. Die voorstelling heb ik bezocht en van daaruit de volgende opmerkingen.
Het stuk zelf hangt nogal van toeval en teoretische bedenksels aan elkaar: naturalistische teorie over erfelijke belasting wordt gedemonstreerd, mensen die elkaar juist toevallig als afgesproken elkaar ontmoeten vormen de intrige. Het is de geschiedenis van een rijke man die zijn omgeving dirigeert en ruïneert en zijn zoon (erfelijk belast van de kant van zijn overleden moeder) die idealen najaagt waardoor hij mensen vernietigt. De dienstbode werd jaren geleden gekoppeld aan de zoon van de door de rijke man geruïneerde familie, toen zij een kind van hem verwachtte. En nu na jaren, het kind is ondertussen een meisje van een jaar of 10 geworden, het lijdt aan een oogziekte (erfelijk belast van de rijke-man-vader) komt de tragische ontknoping die sterk melo-dramatisch overkomt.
De regie van Ton Lutz was knap maar te weinig ‘vervreemdend’ zodat ze in haar naturalistisch realistische opzet bleef steken zonder ekstra effekt. Er was een zeer zwak eerste bedrijf (try-out-effekt?) en een veel te lang gerekt melo-dramatisch slot van de zelfmoord van het verstoten meisje, die iedereen al lang voelde aankomen. De irrealiteit van, na lang gesol, binnengedragen lijk verwekte een lacheffekt bij het zeer aandachtig luisterend jeugdig publiek, waaruit de ongeloofwaardigheid bleek van de hele vertoning. Tussen het slappe begin en dit falende einde lagen 3½ bedrijven redelijk goed van opzet en uitwerking, waarbij vooral de figuur van het meisje, als uit oude schoolplaten weggelopen, suggestief overkwam.
De regie droeg het stempel van een routinier, maar volgens mij was het een vluggertje geen blijvertje.
Helaas heb ik wegens ziekte de opvoering van ‘Ik, Claudius’ door de toneelgroep Globe gemist. Ik hoop dat het stuk nog eens terugkomt, want de berichten over de voorstelling waren zeer positief.
Piet Simons
Auteursrechtelijk beschermd