Apocalyps, een teleurstellende ‘onthulling’.
De jonge groep Studio Laren realiseerde tijdens het Holland Festival een ‘klein muziekteater naar een idee van Marijke Ferguson’ onder de titel Apocalyps’.
Het geheel werd een goede schooluitvoering met een kollage van teksten uit de Apocalyps, kronieken en andere dokumenten, rond het tema: ondergangangst-hysterie en vervolging. Het eerste deel voor de pauze stond in het teken van de bijbel, middeleeuwse godsdienstoorlogen, flagellanten en ketterjacht. Na de pauze ging men over de milieuvervuilings-toer: technische toestanden die de mens bedreigen, aangekondigd als een nieuwe apocalyps. Het verband is niet geheel duidelijk. Apocalyps, zoals de toelichting bij het programma vermelt, betekent letterlijk: onthulling. Na de pauze was het kennelijk een open deur, er viel dus niets te onthullen, zeker niet op deze manier. Het verband met voor de pauze zou bijna zijn, dat men de problemen van nu ook maar moet zien als een hysterische angstaanjagerij, wat tenslotte alle apokalyptische visioenen en flagellantistische bewegingen in het verleden zijn geweest. Maar dat kan de bedoeling toch niet zijn geweest!
Het geheel, opgebouwd uit autentieke teksten, werd ‘getotaliseerd’ door filmpjes en dias op een schermpje naast de speelruimte en met muziek en oude liederen, komposities in arrangementen van Marijke Ferguson en Theo Loevendie. Deze muzikale begeleiding soms met oude originele instrumenten was nog het beste van de hele seance. De rest bleef wat amateuristisch. Het kabaretachtige liedje: ‘De wereld moet blijven’ (opgenomen op een grammofoonplaatje dat bij het programma was gevoegd. Het zal wel niet de toptien halen!) besloot de show die, zoals in het begin aangegeven, beter gepast zou hebben in een schoolfeest dan in een Holland Festival. Jammer van de gemiste kans. Ik zag de uitvoering in het voor eksperimenteel toneel bijzonder goed ingericht Piccoloteater in Rotterdam 26 juni jl.
Piet Simons
Auteursrechtelijk beschermd