Ons Erfdeel. Jaargang 15

Huygens en Shakespeare.

Huygens als Engels gezant ontmoet Shakespeare. Zij gaan beiden een weddenschap aan wie het beste blijspel zal schrijven. Huygens, een notabel man, verzint een volkse anekdote, schuwt geen enkel onvertogen woord en zinsspeling en schrijft: ‘Trijntje Cornelisdochter’, Shakespeare put uit zijn kundig dramatisch talent, verzint ingewikkelde toestanden en bevalt van ‘De vrolijke Vrouwtjes’ en anno 1972 worden beide stukken op het Nederlands toneel gebracht in ongeveer gelijke entourage. En wie wint? Wie zal het zeggen? Wie vormt de jury?

Deze wat ludieke inleiding ter aankondiging van Huygens' Trijntje (geschreven in 1653, Shakespeare was toen al 37 jaar dood!) gespeeld door de toneelgroep Globe, en Shakespeares Vrolijke Vrouwtjes (van 1605) opgevoerd door toneelgroep Theater.

Deze laatst genoemde voorstelling was Shakespeare op zijn Hollands, een idee van de Engelse regisseur Derek Goldby, met draaitoneel en Amsterdamse orgelmuziek. De kern van het stuk is een aantal valstrikken en intriges rond de figuur van Falstaff, de bluffende rondborstige ridder zonder vrees die alle vrouwtjes het hof denkt te kunnen maken. Voor de pauze had

[p. 116]

men rustig koupures aan mogen brengen in de uitvoerige voorbesprekingen van wat men allemaal zal gaan doen om Falstaff in de maling te nemen, want dat blijkt uit het vervolg allemaal van zelf, na de pauze kwam men spoedig tot een klimaks. Het geheel werd met veel verve gespeeld. Hans Tiemeyer als ridder Falstaff, Ger Thijs als houterige neef, Peter van de Linden als Dr. Caius en Elise Hoomans als vrouw Kwiek stalen de show. Wat Trijntje betreft: het duidelijk plaatjesachtig getekend dekor en voordoek van Herman Berserik was biezonder attraktief. Het stuk zelf blijft wat anekdotisch en als zodanig kluchtig middeleeuws. Het verhaal van het in de val gelokte en uitgebuite Zaanlandse schippersvrouwtje tijdens haar dwaaltocht door Antwerpen en haar wraakoefening de volgende dag, is wel een typisch Hollands-Belgische aangelegenheid, een ‘kamerspel onder de vrienden’ zoals Huygens het zelf kwalificeerde. De drager van het stuk in deze Globe-presentatie was André van den Heuvel in diverse rollen, hij deed het voortreffelijk. Kitty Janssen was Trijntje, en de wat matige regie berustte bij Johan de Meester.

Piet Simons