De Revisor bij de Nederlandse Comedie.
Dit stuk dat Gogol in 1836 schreef onder het motto ‘geef de spiegel niet de schuld als je een scheve tronie hebt’, is een satire op de provinciale ambtenarij in het negentiende eeuwse Rusland. Het speelt zich af in een provinciestadje, waar de notabelen hevig verontrust zijn wanneer geruchten de ronde doen dat een revisor van de tsaar een dienstreis langs verschillende steden maakt. Een jonge berooide ambtenaar uit Petersburg maakt van het misverstand, de goedgelovigheid, de angst en de onderdanigheid van het stadsbestuur handig gebruik om zich te goed te doen. Als tenslotte blijkt dat hij niet de vermeende revisor is, is hij al lang met de noorderzon vertrokken, en staat de echte Revisor tot schrik en verbazing van allen voor de deur. Deze tragi-komedie waarin de korruptie, de vleierij en de domheid van de bestuurders aan de kaak worden gesteld, werd door de Nederlandse Comedie gespeeld als een grillige klownerie. Met een cirkusachtig trompet-melodietje, begeleid door het gedreun van een grote trom zet elke scene zich in beweging. In groteske kostuums (van Ellen de Zwart) treden de personen aan: de drukdoende burgemeester (Bob de Lange) en zijn snibbige vrouw (Nell Koppen) met hun dochter. Verder de schoolopziener, de kurator van het gasthuis, de rechter, de postdirekteur en onafscheidelijk van elkaar de twee seniele landeigenaars, daar tegenover de berooide ambtenaar die de rol van revisor speelt (Henk van Ulsen) en zijn knecht. Het geheel vormde een vreemde klucht, waarin o.a. Bob de Lange alle registers van zijn akteertalent bespeelde en Henk van Ulsen vooral in zijn dronkemansscène bijzonder op dreef was. De originele regieopvatting die uit dit alles sprak, kwam uit de koker van Han Bentz van den Berg.
Piet Simons
Auteursrechtelijk beschermd