(haan), die kakelend op zijn stok en pikkend met zijn snavel de ander tiraniseert en in zijn kooi gevangen houdt. Zo tonen deze twee eenakters, zeer boeiend gespeeld door Andrea Domburg en Ton Lensink, de mens, opgesloten binnen zelfgemaakte of vermeende kooien.
Het stuk Hoera Amerika van de in België geboren, vanaf zijn vierde jaar in Amerika wonende J.C. van Itallie is van heel andere aard. In drie scenes wordt het harde meedogenloze leven in Amerika getoond, waarbij verwarring en chaos, onbegrip en menselijke eenzaamheid, vooral in de eerste twee scenes het sterkst naar voren springen. In een kakofonie van klanken, flarden muziek en aanzetten tot gesprekken, overspoeld met reklame en glamour, wordt de toeschouwer verbijsterd in de eerste scene getiteld T.V. De tweede: Interview, toont ons het verwarde beeld van een aantal sollicitanten die worden getest, gerubriceerd en vermalen in de maatschappelijke molen van de ‘brave new world’ die Amerika is. De laatste scene Motel, gespeeld door als poppen vermomde akteurs, geeft een beeld van seks en geweld van de he-man en de super-seksie vrouw in een motelkamer. Het geheel met dia's, lichteffekten en muziek is een totaal teater in zakformaat, dat in een perfekte regie werd gemonteerd en uitgevoerd. Vooral de tweede scene werkte bijzonder suggestief. De derde scene met de poppen-vermomming en de totale afbraak sloot daar wat vreemd bij aan.
Auteursrechtelijk beschermd