toneel
Gaston Martens.
Op 10 mei 1967 overleed onze bekende toneelschrijver Gaston Martens. Op 24 april was hij 84 geworden. De jongere toneelamateurs hebben wel eens de neiging het werk van Gaston Martens te onderschatten, omdat de schrijver uit de Leiestreek bij voorkeur volkse types op de scène zet, een taal vol populaire uitdrukkingen en pittige gezegden gebruikt en de gemeenten uit het Leieland als dekor neemt.
Dit is onbillijk ten opzichte van de toneelstukken die Gaston Martens, met een waarachtige feeling voor datgene wat teater heet, ons heeft nagelaten. Dat zijn werken - Paradijsvogels, Het Dorp der Mirakelen, Parochievrijers - in 34 talen werden gepubliceerd en... gespeeld, dat hij zowel te Parijs als te New York sukses oogstte, bewijst immers dat Gaston Martens méér was dan een ‘heimatschrijver’, dat zijn eenvoudige, maar warm-menselijke probleemstelling een ruimer publiek kon aanspreken en dat zijn Vlaams koloriet en populaire humor, buiten onze grenzen, als kenmerkend werden beschouwd en een bepaalde aantrekkingskracht uitoefenden.
Vergeten we bovendien niet dat de Fransen van zijn ‘Paradijsvogels’ een film draaiden, waarin niemand minder dan Fernandel en Raimu de hoofdrollen vertolkten. Gaston Martens was een prachtmens, een echte gentleman. Hoofs met iedereen kende ook de meest eenvoudige dorpeling ‘meneer Gaston’ uit het ‘Klaverkevier’ te Deurle-aan-de-Leie. Nog tijdens zijn leven heeft Gaston Martens gevraagd om op zijn graf een Uilenspiegel te plaatsen, echter met zijn aangezicht en met het volgend onderschrift: ‘Zijn kunst was Vlaams’.
Auteursrechtelijk beschermd