Die nuwe brandwag. Tydskrif vir kuns en lettere. Jaargang 1932

Eensaamheid.

As ek maar net alleen kan wees,
en voor my velde⁀oordek met gras;
ver in die verte 'n waterplas,
daaragter dan weer velde wyd
wat wegsmelt in die deins'righeid.

Die mensewêreld is dáár nie
wat eind'loos dryf en dreig en jaag;
geen storm wat deur die stilte breek,
die voetstap net van vriend of maag
met wie 'k van hart tot hart kan spreek.

Net soos 'n skaap wat siek is, dwaal
en uit die kudde, stil aan 't wei,
verlate alleen wil agterbly -
so dwaal ek weg, en wil my gees
in eensaamheid gekoester wees.

As ek maar net alleen kan wees,
en voor my velde⁀oordek met gras;
ver in die verte 'n waterplas,
daaragter dan weer velde wyd
wat wegsmelt in die deins'righeid.

TOTIUS.