Die nuwe brandwag. Tydskrif vir kuns en lettere. Jaargang 1930

[p. 160]

Stem van die Golwe.

Ons wandel gestaag met musiek van die wind
wat die swierige snelpas gee,
ons steier in dans met die blink rug bo,
en snags dans die sterre mee.

Die rooidag slaan ons pluime aanbrand
met 'n hartstog sonder keer,
en 'n euwigheid is veels te kort
om ons uit te jubileer.

Ons ry op solders van perlemoen
waaronder die seenimfe skuil
in skemerpaleise van mistieke groen
en ons lag as die stormwind huil.

Ons wil, ons wil bo die duine oor,
en ons storm met siedende skuim,
maar niemand wat ons verlange verstaan
en die duinberge weg wil ruim.

D.F. MALHERBE.