Die nuwe brandwag. Tydskrif vir kuns en lettere. Jaargang 1929

[p. 252]

Lewe en Dood.

Laat staan my siel, O huigelaar!
Jou ‘hemel’ bly vir my so ver
Soos strale van d'awendster;
Jou ‘hel’ is net 'n harsingskim
Wat loodswaar op my lede lê.

Laat staan my siel om self te soek
Die God wat op die winde sweef?
Die dood waarin daar lewe skuil?
Die lewe wat die dood steeds baar:
Laat tog my siel allenig soek.

Daar in die hartjie van die bos,
Waar wysheid uit die vryheid vloei,
Was dit of ek 'n stoere eik eens hoor:
Die somer en die winter speel met my
Net soos die dag en nag met jou:
Die helfte van ons lewe leer ons om te sterf?

Ja, ek weet die dag sal kom
Dat my takke dor sal word
En ek in die stroom sal vrot
- Waar my kinders kragte vind:
Dit, my vriend - is dit die dood?

A.J. BRUWER.