Die nuwe brandwag. Tydskrif vir kuns en lettere. Jaargang 1929

[p. 6]

Veld-akwarelle.

Torkwaas, topaas en toermalyn,
En wisselende aleksandryn;
Sardoniks wit gestreep; porfiet,
En malwa-groen blink malagiet;
Die heuning-geel van krysopraas;
Die diepsee-pêrel met sy waas
Van môre-grys eer dou-voor-dag
Die daglig in die ooste lag;
Safier wat blouer bloukleur gee
As die diep dieptes van die see;
Die bloedrooi skyn van 'n robyn
Nuut-uitgegrawe uit die myn,
En peridot en amatis
Waarin twee tinte om voorrang twis.

Gevul met volop groen en nuwe geel,
Gebore uit die milde voorjaarsreën,
Wat nagte lang sy vrugbaar nat verleen
Aan dood-verdroogde vlak en veld wat steel
Van wat daar is, om daarmee weer te deel
Met blommesaad wat vir die winter ween,
Lê uitgestrek 'n nuwe wêreld. Teen
Die berg se uitgekerfde kranse speel
Die kleurvernis van nuwe môremis,
En oor die werf stroom wierook uit die vlei,
Die ruik van grond wat nat is, en van sand
Wat gister nog die jagtende akkerdis
Geskroei het met sy hitte nou verby,
En van die lewe wat opbruis oor die land.

[p. 7]

III.

 

Rooskleurige suurknolle

 

Met feselryk blombolle

 

Geplant in swart vet grond;

 

Die loof geil groen; dik rond

 

Die lang sterk stengels; mooi

 

Beblom met rose-rooi.

 

'n Lewendige kleur-juweel,

 

Waaragter, vèraf, geel

 

Bo wit sand, tussen vers

 

Blaar swangere kraal en kers

 

En vygiebosse pryk

 

Die nuwe gousblomryk.

 

En verder waar die vlei

 

Nog troos van water kry,

 

Groei tussen ruigtegras

 

Sandlelies bleek soos was,

 

En grys trompetters stort

 

Hul stofmeel, opgeskort

 

Vir skemerure, as die kwynende maan

 

Vertoef bo vèraf bulte voor hy ondergaan.

'n Kronkelkloof waarin die kreupelhout -
Daars lepelboom en stinkhout en rooi-els
En wilde oliewenbos, al jare oud,
En kippersol wat met die wind gesels
Hoog bo die laer maats wat minder groen
En minder sierlik uitsteek bo die grys -
Wag tot die late môrestraal hom soen
En tot die son sy gloei-goud sterkte wys.
'n Bok-getrapte voetpad loop daardeur,
Beskadu met boomvarings waar dit draai
Om wind-verweerde sandsteen wat verkleur
Met koggelmanderkleure, wat verraai
Die oes van lewe wat die klipskeur hou,
Sodra die môre blink sy holtes vind
En bo nog sonder wolke strek die blou
En die dooi blare bewe met die wind.

C.L. Leipoldt.