De Noordstar. Jaargang 3

[p. 222]

Stancen aen Karlina.

Meisje lief, denk soms aen my,
Wen ik niet meer aen uw' zy,
u Van liefde zal gewagen;
Wen ik ver van 't eenzaem oord,
Waer uw blik myn ziel bekoort,
Myne treden heen zal dragen.

Meisje lief, vergeet my niet,
Wen ge soms in stil verdriet,
Uwe dagen heen ziet treuren;
En geen enkel vriendenhart,
Medelydend by uw smart,
Uwe hoop weêr op komt beuren.

Meisje lief, blyf my getrouw,
Wilt gy niet dat ik in rouw
Eenzaem steeds op aerd' zou zwerven,
In uw ziel leeft slechts myn ziel;
't Heil dat me eens te beurte viel,
Kon ik slechts door u verwerven.

Meisje lief, wees wel te môe,
't Wederzien lacht ons eens toe;
Hard, ja, valt het ons te scheiden;
Doch het noodlot wil het dus.
Meisje lief, bewaer me uw' kus,
Wil myn weêrkomst heil bereiden.

emm. rosseels.

1841.