De Noordstar. Jaargang 3

[p. 142]

Tot morgen.
Zwitsersch gezang.

De zon gloort aen de westerkim:
De wind suist door de blâen;
Het vee verlaet der bergen top,
Een dikke mist stygt op.
Vaerwel myn lieve Wim,
Tot morgen; - ik moet gaen.

De zon gloort aen de westerkim:
Het avonduer gaet slaen;
'k Hoor reeds 't gezang der herdrenrei:
't Verlevent de alpvallei.
Vaerwel, myn lieve Wim,
Tot morgen, - ik moet gaen.

De zon ontzinkt der westerkim:
Een onweêr gaet ontstaen;
De duisternis omzweeft het dal.
Myn schaepkens naer den stal!
Vaerwel myn lieve Wim,
Tot morgen, - ik moet gaen.

De zon ontzinkt der westerkim;
Kom nog een zoen ontvâen;
Slaep ongestoord; - 'k heb u gekust; -
De nacht wenkt ons ter rust.
Tot morgen, - lieve Wim,
Als 't daglicht op zal staen.

eduard michels.

Beveren (Waes) 1841.