De Noordstar. Jaargang 2

[p. 31]

Vreest gy 't onweêr niet?
Aen mevrouw Van Peene.

Zeg my, lief, aenminlyk meisje,

Zeg me, vreest gy 't onweêr niet? -

Waerom toeft gy op dit kerkhof,

Wen de bliksem nederschiet,

En de donder in het ronde

Bromt, en knaep en landman vliedt!

Wat toch zoekt gy op dit ure,

Waerom kryt ge u de oogen rood? -

Zeg my, teêr en treurig meisje,

Wat beduidt die bange nood?

Schreit ge op 't graf van uwe moeder -

Of is ligt uw minnaer dood?

Nam de dood hem uit uwe armen?

Treurt gy hier nu by zyn graf?

Meisje, ween niet om de liefde,

[p. 32]

 

Die een stond u slechts begaf.

 

Ginter duert nog al die liefde,

 

Ginter wacht ze reeds u af!

 

 

 

Droog uw' tranen, staek uw' klagten;

 

Morgen, ziet ge uw minnaer weêr.

 

't Morgen zy hier uw' vertroosting,

 

't Gistren keert toch nimmermeer.

 

ô De tyd snelt spoedig henen,

 

Meisje, geef der droefheid keer.

 

 

 

In uw' ziele leev' de hope,

 

Tot ge weêr uw liev'ling ziet. -

 

Toef niet langer op dit kerkhof,

 

Wen de bliksem nederschiet,

 

En de donder in het ronde

 

Bromt, en knaep en landman vliedt.

 

 

 

emm. rosseels.

1841.