De Noordstar. Jaargang 2

[p. 169]

Leer het basje.
In het album van mynen vriend Henry Gregoir, kunstschilder.

Wen schilder W...... te Amsterdam,
Voor jaren heen, verbleef
En daer, met spelen van muzyk,
Zyn leêgen tyd verdreef,

Gebeurd' het dat hy by een Jood
Den winkel binnen trad,
Waer m' oud en nieuw muzyk verkocht
En keus van alles had.

Hier zocht de schilder naer zyn wensch
Wat stukjes voor de fluit,
Legde alles saem en sprak: - ‘Zeg, vriend,
Wat geef ik voor den buit? -’

‘- Zes guldens. -’ Zei de slimme vos
‘- Zes guldens!.... dat 's te vet......
Ik geef er drie; wat zeg je? -’ ‘Neen;
Voor zes neemt je het met. -’

[p. 170]

 

‘- Dan ga ik op een ander zien;

 

Vaerwel....’ - ‘Vaerwel, Mynheer! -’

 

Maer nauwlyks was de schilder weg,

 

Of 't Joodje riep hem weêr;

 

 

 

‘- He! kom maer hier, ik laet het jy...’

 

Zei nu de looze Jood

 

En W...... gaf zyn geld, en nam

 

Den rol, dien 't smausje bood.

 

 

 

Wanneer nu W....... kwam te huis,

 

Ontrold' hy zynen schat

 

En vond op 't eerste blaedje staen:

 

Basso.... hy dacht wat 's dat?...

 

 

 

Op 't tweede stond: Viola.... - ‘nu!

 

Die vent heeft wis abuis -’

 

En Organo was 't derde.... - ‘Ja;

 

Maer 'k ga weêr naer zyn huis. -’

 

 

 

Hy overzag ze eens altemael......

 

't Was alles voor den Bas,

 

En 't minste stuk niet voor de fluit,

 

Zoo als 't gekozen was.

 

 

 

Hy pakt zyn' stukken weêr by een

 

En gaet naer 's jodes huis,

 

En sprak hem lachend toe; - ‘Mynheer,

 

Voorzeker g' hebt abuis;

 

 

 

Van al wat ik zoo even kocht,

 

Vind ik het minst niet weêr:

 

't Is alles voor den bas.... -’ ‘Welnu,

 

Leer dan het basje, heer..... -’

 

 

 

eug. ed. stroobant.

Turnhout 1840.