De Noordstar. Jaargang 1

Lied.

'k Min het maenlicht in de nachten
Als geen wolk den hemel zwart,
't Zendt my droomende gedachten
En het zoet gevoel in 't hart;
'k Min de bleeke manestralen
Die zoo tenger en zoo teêr,
Die zoo stil, zoo rustig dalen
Op onz' woelige aerde neêr!

'k Min by zuivere avondstonden
't Liedje van den nachtegael,
Wen zyn galmen vliên in 't ronden
Trager, trager elke mael;
'k Min der vooglen luchtakkoorden,
'k Min die dichtrenschaer van 't woud;
Want hunn' stemmen hebben woorden
Die 't gevoelig hart onthoudt!

'k Min dit alles, ja; - maer 't wezen
Waer 'k uw' zuivre ziel uit las,
Meisjen, is het eenigst wezen
Dat myn' zielepyn genas; -
Want het lied der nachtegalen
Wykt voor uwe melody,
En de bleeke manestralen
Zyn zoo troostend niet als Gy!

j.a.d.l.