Noordnederlandse Historiebijbel

Hier beghint dat Vierde boec der Coningen

Dat eerste capittel

Doe Achab doot was, doe wort Ochosyas coninc van Ysrahel. Ende die Moabyten misdeden doe dat lant van Ysrahel. Ende Ochosyas, die coninc, die viel op een tijt van een banc in sijn camer in Samarien, sodat hi langhe quelde. Doe ontboet hi boden voir hem ende seide: "Gaet ende vraecht Belsebuc, den afgod van Accaron, raet, of ic van deser siecten sel opstaen ende leven." Doe ghingen die boden.

Doe sprac die engel Gods tot Helyam ende seide: "Staet op ende gaet jegens des conincs boden van Samarien ende segt tot hem ende vraecht of daer geen God in Ysrahel en is, omdat si raet soken an Belsebuk, den afgod." Daerom, segt tot hem: "Dit seit God, die Here: `Van dat bedde daer hi op leit, en sel hi niet gaen, mer hi sel sterven.'" Doe ghinc Helyas jegen die boden ende seide als die engel hem bevolen hadde. Doe keerden die boden wederomme ende ghingen tot den coninc. Doe seide die coninc: "Hoe coem gi dus haestelic weder?" Doe seiden die

[fol. 174rb]

boden: "Ons quam een man jegens; die seide tot ons: `Keert weder tot den coninc die u gesent heeft ende sect hem: Dit seit God, die Heer: en is daer geen God in Ysrahel ende gi sent om raet an Belsebuk, den afgod van Accaron? Daerom, van den bedde daer gi op lect, en sel gi niet gaen, mer gi selt sterven.'" Doe seide die coninc Ochosias: "Wat gedaent van man wast die u gemoetede? Ende hoe was hi gecleet die dat tot u seide?" Doe seiden die boden: "Het was een man mit enen rugen hoefde ende gegort mit enen pelsleer." Doe seide die coninc: "Dat was Helyas."

Doe sende hi om hem een prince ende vijftich knechten mit hem. Si ghingen ende vonden Helyas sitten onder enen berch. Doe seiden si tot Helyas: "Man Gods, die coninc van Ysrahel die gebiet u dat gi tot hem comen sout." Doe seide Helyas: "Est dat ic een man Gods ben, so coem dat vuer van den hemel ende verbarn u ende u vijftich knechten." Doe quam dat vuer van den hemel ende verbarndese alle. Doe sende die coninc daer tot Helyam noch een prinse ende vijftich knechten mit hem. Doe quamen si tot Helyam ende seiden: "Man Gods, coemt haestelic tot den coninc." Doe seide Helyas: "Est dat ic een man Gods bin, so coem dat vuer van den

[fol. 174va]

hemel ende verbarn u ende u vijftich knechten." Doe quam dat vuer van den hemel ende verbarndese alle.

Doe sende die coninc dordewerf noch een prince mit vijftich knechten. Ende die prince dat was Abdyas. Doe si voir Helyas quamen, doe vielen si op hoer knyen ende si baden hem ende seiden: "Man Gods, wilt ons niet versmaden. Wy bidden u, ontfermt onser." Doe seide die engel Gods tot Helyam: "Gaet mit hem ende en weset niet vervaert." Doe ghinc Helyas mit hem voir den coninc. Doe seide Helyas: "Dit seit God: `Omdat gi boden sent om raet an Belsebuk, den afgod van Accaron, recht of daer geen God in Ysrahel en waer daer gi raet an vragen mocht, daerom en sel gi van den bedde niet sceiden daer gi op lect, mer gi selt sterven.'"

Ende onder die woerden so bleef Ochosias, die coninc van Ysrahel, doot. Ende doe regneerde sijn broeder Joram na hem, want hi en hadde geen kinder. Ochosias wercken ende woerden die en sijn niet bescreven in der Coninghen Boec, mer si sijn bescreven in der Propheten boec.