die leggen daer noch, mer nyement en weetse te vinden.
Salomon die sat in sijn coninclike macht ende was daer vast in gelijc sijn vader. Doe ghinc Adonyas tot Barsabee, Salomons moeder, in haer camer ende seide: "Mit oerlof come ic hier tot u." Doe seide Barsabee: "Weest hier in vreden. Wat is u begeert?"
Doe seide Adonyas: "Gi weet dat dat conincrijc van Ysrahel my toebehoerde, want ic die outste erfsoen was. Mer die coninc die heeft mijn brueder daerin geset. Daerom begheer ic nu een bede. Ic bidde u: versmeet die niet." Doe seide Barsabee: "Segt u begeren." Doe seide Adonyas: "Ic bidde u: gaet tot coninc Salomon, want hi en sel u niet weigeren, ende bidt hem dat hi my geve Abysag, mijns vaders wijf, want si noch maecht is, tot enen wive." Doe seide Barsabee: "Ic sel die boetscap an den coninc doen." Doe quam Barsabee tot Salomon. Doe stont Salomon op jegen sijn moeder ende deedse sitten an sijn rechterside. Doe seide Barsabee: "Here, ic begheer an u een cleyn bede. Ic bidde: en weigert mi die doch niet." Doe seide Salomon: "Moeder, segt u begeren. Ten betaemt mi niet dat ic u weygeren soude." Doe seide Barsabee: "Mer so bid ic u: geeft Adonyas, u brueder, Abysag, die uwes vaders wijf was, tot enen wive."
Doe seide Salomon tot sijn moeder: "Waerom bid gi dat ic Abysag soude geven Adonyas? Bid hem om dat conincrijc, want hi is mijn out\ste