Noordnederlandse Historiebijbel

20 capittel

"Ende ist dat gi te stride selt gaen jegen u vianden ende sie gi dat u wedersaec voel meer volcs ende meer paerden ende wagenen heeft dan gi duet, en wiltse daerom

[fol. 74va]

niet ontsien, want God die is mit u, want Hi heeft u uut Egipten geleet. Als gi te stride selt gaen, so sel die priester voer die scaer staen ende spreken dat volc toe ende seggen: Hoert, gi kinder van Ysrahel, gi selt huden striden jegen u vianden. Weest niet vervaert van herten. Wilt u niet ontsien. Wilt niet wiken ende en ontsiet u vianden niet, want u Here, u God, is onder u ende sel u bescermen van allen anxt. Ende dan sel elc prinse in sijn scaer doen ropen onder sijn volc: So wat mensche een nyeu huus heeft begonnen te maken ende niet volmaect en is, die keer weder tot sinen huse, op avontuer dat hi in den strijt niet en sterft ende een ander dat huus niet en volmaect. Ende is daer enich mensche die een wijngaert heeft geplant ende niet volmaect en is, die keer weder thuuswaert, op avontuer dat hi in den strijt niet verslegen en wort ende een ander soude sijn werc volbrengen. Ende is daer enich mensche die een wijf ondertrouwet of gegeven is ende die bruloft niet gedaen en is, die keer weder thuuswaert, op avontuer dat hi in den strijt niet verslegen en wort ende een ander soude sijn wijf nemen. Voert so sel men onder dat gemeen volc ropen:

[fol. 74vb]

So wat mensche die versaecht is ende anxt hevet, die gae ende keer weder tot sinen huus, opdat hi die herten sijnre broederen niet en versaecht, gelijc dat hi versaecht ende vervaert is.

Ende als gi bereet sijt te striden of een stede te bestormen, soe sel gi hem eerst vragen of si hem op willen geven ende gaen in genaden. Ende ist dat si paeys begeren ende u die poorten opdoen, so sel gi al dat volc in genade nemen. Ende si sellen u dienen ende geven u jaerlicx een tribuyt. Ende en willen si genen vrede annemen ende striden, ende ist datse God in uwen handen gift, so verslaet alle die mannen mit uwen swaerde die daer sijn. Mer die wiven, die kinderen ende die beesten, laet die leven. Ende dien roef die sel gi onder malcander delen. Aldus sel gi doen den steden die verre van uwen lande gelegen sijn. Mer van die steden die ic u geloeft hebbe te geven, daer en laet nyement leven. Verslaetse al mitten swaerde, als Etheen, Amorreen, Chananeen, Pherezeen, Eveen ende Yebuseen, opdat si u niet en doen sondigen mit haren afgoden jegen God."