Noordnederlandse Historiebijbel

23 capittel

Doe sloech die coninc Balach

[fol. 65ra]

ossen ende scapen om sijn afgoden sacrificie te doen. Ende hi sende des morgens sijn princen mit giften, dat hi tot hem comen soude. Doe Balam quam, doe ghingen si tesamen op den berch Baal. Ende daer sagen si dat volc van Ysrahel. Doe seide Balam tot Balach: "Maect hier seven outaren ende koeyen ende scapen sacrificie mede te doen." Die coninc dede dat. Doe seide Balam tot den coninc: "Blijft hier een luttel staen bi dit offer. Ic sel gaen ende vragen God wat ic spreken sel." Doe seide God tot Balam: "Gaet tot Balach ende en spreect niet anders dan Ic u bevolen hebbe." Doe ghinc Balam tot Balach. Doe seide Balach: "Vermaledijt dat volc van Jacob." Doe seide Balam: "Hoe soude ic dat volc vermaledien, dat God gebenedijt heeft? Ende hoe soude icse verdomen, die God niet verdomen en wil? Dat gemeen volc woent daer in die woestijn. Ende ten is mit den heiden niet gerekent. Hoe soud men dat stof der aerden tellen, also ontellic is dat volc van Jacob? Ic woude dat mijn leste eynde ende mijn doot waer gelijc haren doot."

Doe seide Balach: "Ic hebbe u ontboden, dat gise mi sout vermaledien. Ende gi gebenedijtse." Doe seide Balam: "Ic en mach niet spreken anders, dan mi God ingift." Doe leide Balach Balam op een ander stede,

[fol. 65rb]

opten berch Phasga, omdat hi die kinder van Ysrahel aldaer soude vermaledien. Ende daer maecte hi 7 outaren om sinen afgod sacrifici te doen. Doe seide Balam tot Balach: "Staet hier bi die sacrifici, totdat ic ga ende verneem van God wat ic seggen sal." Doe seide God: "Keert weder tot Balach ende segt hem, als Ic bevolen hebbe." Doe ghinc Balam tot Balach, daer hi stont bi sinen princen.

Doe seide Balach: "Wat seit God?" Doe seide Balam: "God die en is niet logenachtich, als die menschen sijn. Ende Hi verwandelt sijn woerden niet. Wat Hi spreket, dat doet Hi. Hi heeft mi gesent om te gebenedien ende verboden te vermaledien onder Jacobs kinderen. Daer en sijn geen afgoden noch geen beelden, mer haer God is mit hem ende heeftse mit sijnre mogentheit uut Egipten geleet. Ende daer en is geen wigelinge noch tovernye onder die kinder van Ysrahel. Ende siet, dat volc sel opstaen als een leeuwinne ende hem te weer scicken als een leeu ende en sel niet slapen, eer dat hi sinen roef verslonden heeft."

Doe seide Balach tot Balam: "Vermaledijt die kinder van Ysrahel niet, noch en gebenedijtse niet." Doe seide Balam: "Heb ic u niet geseit: So wat mi

[fol. 65va]

God gebiet te doen, dat doe ic.?" Doe seide Balach tot Balam: "Coemt, ic sel u ter ander stede leden, op avontueren of gise vandaen mocht vermaledien." Doe leide hi hem op enen hogen berch, hiet Phegor, daer men al die woestijn mocht oversien. Doe seide Balam: "Maect hier 7 outaren ende berecht my offerhande." Balach dede also ende Balam dede sacrifici.