Noordnederlandse Historiebijbel

3 capittel

Moyses die hoede Yetro, sijns sweers, scapen ende dreefse int overste van der woestinen ende quam bi den berch Gods, Oreb, die oec Synay genoemt was. Aldaer openbaerde hem God in die vlamme des vuers midden in den doorn. Ende Moyses sach dat den doorn barnde ende en faelgierde niet.

Figuer: Den doorn beduut Maria, die in scarpheit der penitencien leefde. Ende dat vuer bediet die heilige Geest. Ende gelijc dat den doorn barnde sonder faelgieren, also brocht Maria Jhesum ter werelt mit craft des heiligen Geest. Ende haer maechdelike reynicheit bleef ongequetst.

Doe seide Moyses: "Ic wil gaen sien dat grote wonder, dat den busch barnt ende niet en archt." Doe God sach dat Moyses bi den berch quam, doe seide hi: "Moyses! Moyses!" Doe seide Moyses: "Hier ben ic." Doe seide God: "Gaet hier niet naerre, want die stede daer gi staet, die is heilich."

Voirt seide God: "Ic ben uwer vaderen Abrahams God, Ysaacs God ende Jacobs God." Doe decte Moyses sijn aen\sicht

[fol. 35vb]

ende en mocht die claerheit Gods niet sien. Doe seide God: "Ic hebbe gesien dat suchten mijns volcs in Egipten. Ende Ic heb haer ropen gehoert. Ic ben nedergecomen, omdat Icse wil verlossen uut dien swaren arbeit ende uut den rouwen, daer si in sijn ende leidense in een guet lant, dat ruum is, daer vloeyt melc ende honich: int lant van Cananei, Ethei, Amorrey, Pheresei, Evei ende Yebusey. Dat lant sel Ic hem geven. Daerom, gaet tot coninc Pharo ende sect hem dat hi mijn volc, die kinder van Ysrahel, oerlof geve. Ende gi seltse leiden uut Egipten." Doe seide Moyses: "Wat ben ic dat ic soude gaen tot Pharo ende dat ic die kinder van Ysrahel soude leiden uut Egipten?" Doe seide God: "Ic sel mit u wesen. Ende dit geef Ic u tot enen teyken, dat Ic uwer sel ontfermen. Ende als gi mijn volc uut Egypten gebrocht hebt, so sel gi Gode op desen berch sacrificie doen." Doe seide Moyses: "Siet, ic sel gaen totten kinderen van Ysrahel ende ic sel hem seggen: Juwer vaderen God die heeft mi tot u gesent. Of si mi dan vraechden: `Hoe is sinen naem? Wat sel ic dan seggen?'" Doe seide God: "Ic ben die Ic ben." Voirt seide Hi aldus: "Secht den kinder van Ysrahel: Die Here, uwer vaderen God, Abrahams God, Ysaacs God ende Jacobs God, die

[fol. 36ra]

sent mi tot u. Dat is minen naem in der ewicheit. Gaet ende vergadert die outste van den kinderen van Ysrahel ende sect tot hem: Die Here, uwer vaderen God, die heeft mi geopenbaert, Abrahams God, Ysaacs God ende Jacobs God, ende seide dat Hi u gevisenteert hadde ende hadde angesien u verdriet in Egypten. Ende Hi wil u daeruut leiden in dat lant van Cananei, Ethei, Amorrey, Pheresey, Evey ende Yebusey, in een lant daer vloeyen sal honich ende melc. Ende die kinder van Ysrahel sellen u stemme horen. Ende dan sel gi gaen mit den outsten des volcs tot den coninc van Egypten ende sect hem: Die Here, der Hebreeuschen God, die heeft mi tot u gesent, dat gi ons vry uut Egipten sout laten varen. Ende Hi heeft ons bevolen dat wi 3 dachvaerden in der woestinen souden trecken ende doen Hem daer sacrificie." Doe seide God: "Mer Ic weet wel: die coninc van Egypten die en sel u niet laten varen, tensi overmits mijn mogende hant. Ic sel mijn mogentheit togen ende Ic selre voel verslaen ende wonderlike wercken doen in Egypten. Mer Ic sel die kinder van Ysrahel gracie doen in Egypten. Mer als gi uut Egypten gaet, so en sel gi niet ydel daeruut varen noch gaen. Mer die wiven sellen eyscen ende lenen gouden ende sulveren vaten van haren gebueren ende costelike clederen. Die sellen si ge\ven

[fol. 36rb]

haer knechten ende haer dochteren te dragen uut den lande. Ende also sel gi Egypten beroven."