|
| |
41 capittel
Twee jaer daerna doe droemde coninc Pharo enen droem. Hem docht dat hi stont op enen vloet. Ende uuten water quamen 7 vette ossen die seer scoen waren ende ghingen in een dorre weyde. Daerna quamen 7 mager ossen die ginghen in een groen weide. Ende die seven mager ossen aten die vette ossen in haer lijf. Nochtan so bleven si mager. Daerna doen sach die coninc noch enen droem. Daer quamen 7 volle aren van coren ende daer quamen 7 ydel aren. Ende die ydel aren die aten die volle aren op. Des morgens
| |
| |
doe die coninc ontwaec wort, doe dede hi al die wijste van sinen lande ontbieden, omdat si hem dien droem exponeren souden. Mer geen van al sijn meesters en wisten daerof. Ten lesten docht die scencker om Joseph ende seide tot den coninc, hoe dat hi op sinen knechten vertorent was — also op den scenker ende op den backer — ende deedse in den kercker leggen. Ende daer droemde elc een droem. Ende Joseph, die Ebreeusche knecht, die noch in den kercker leit, die exponeerde dien droem. Ende also als hijt seide, also gesciedet. Doe die coninc dat verstont, doe dede hi Joseph voir hem comen. Mer hi wort gescoren ende wort suverlic gecleet. Doe Joseph voir den coninc quam, doe seide die coninc: "Ic heb van u wijsheit gehoert. Ende my is wonderlic gedroemt, exponeert mi die droem." Doe seide Joseph: "Here coninc, vertelt mi dien droem, God macht dan voersien." Doe vertelde coninc Pharo dien droem van die ossen ende van die aren, als voerscreven staet. Doe Joseph dien droem gehoert hadde, doe seide hi: "Heer coninc, die bedudenis van den twee dromen is alleens. Die 7 vette ossen ende die 7 volle aren dat beduden 7 guede jaren, vol van allen vruchten. Ende daerna sellen comen 7 dorre jaren, sodat geen vruchten wasschen en sellen. Ende dan sel daer honger wesen in allen landen. Daerom,
| |
| |
heer coninc, so siet om wyse, vruede mannen, die dit lant van Egypten besorgen voir den honger. Ende set besorgers in elc van uwen steden, dat men dat vijfte deel van den coren brenge in uwer bewaringe, dees 7 guede jaer lanc duerende, opdat gi in die dorre jaren geen gebrec en hebt."
Dien raet genoechde coninc Pharo wel mit al sinen heren. Mer si seiden: si en wisten genen wisen man te vinden daer den geest Gods in was. "Mer omdat God u geopenbaert heeft dat gi ons geseit hebt, so en weten wi geen so wisen man te vinden als gi sijt. Daerom ist oerbaer, dat gi dit lant regiert ende dat dat volc u onderdaen is." Doe seide coninc Pharo tot Joseph: "Siet, ic sette u heer te wesen over al dat lant van Egypten." Ende die coninc nam sinen vingerlinc van sijnre hant ende stact Joseph an sijn hant. Ende men toech hem syde cleder an. Ende die coninc gaf hem enen gouden halsbant om sinen hals ende dede hem setten op sinen vergulden wagen, ende geboet al den heren ende al die steden daer hi mit den wagen quam, dat men Joseph soude eren ende onderdanich wesen gelijc den coninc. Ende die coninc verwandelde sinen naem ende noemde hem na
| |
| |
die Egipce tael `Gesontmaker der Werelt'. Ende doe Joseph die eer gesciede, doe was hi 30 jaer out. Also wort Joseph mit groter eren gevoert doer dat conincrijc van Egipten.
Scolastica seit: Op een tijt doe seide Joseph tot Putifer dat hi sijn hof woude versoken. Doe vercyerde Putifer sijn huusgesin om hem eerlic te ontfangen. Ende hi hadde een scoen dochter, die hiet Asseneth. Daer en most nyement so nacomen, dat hise sage, want haer vader hadse besloten op enen toorn, die was soe scoen versciert mit goude, mit sulver ende mit duerbaer ghesteent. Ende si hadde bi haere 7 maechden, die haer dienden. Ende voir den toorn daer lagen achte mannen, die den toorn bewaerden, dat daer nyement op en ghinc. Ende die maget Asseneth hadde daer veel afgoden van goude ende van sulver, die si anbede. Doe Putifer vernam dat Joseph tot sinen hove quam, doe ghinc hi tot sinen dochter ende seide haer hoe groet dat die coninc Joseph gemaect had. Ende hi vraechde haer of si hem hebben woude tot enen man. Doe seide Asseneth: si en woude genen gecoften man hebben, mer si woude eens conincs soen hebben. Doe quam Joseph daer riden op des conincs vergulden
| |
| |
wagen mit voel gesins, ende hadde een gulden croen op sijn hoeft mit 12 costelike gesteenten. Ende daerop stonden 12 sterren van finen goude. Ende hi hadde een gulden roede in sijn hant. Doe ginc Putifer hem jegen ende ontfinc hem mit groter eren. Asseneth die sach van den toorn of. Ende doe si Joseph also verciert sach, doe seide si: si en wist niet dat Joseph Gods soen was. Doe vraechde Joseph wie die maecht was, die daer ten veynster uutsach. Doe seide Putifer: "Het is mijn dochter. Wil icse tot u laten comen?" Doe seide Joseph: "Is u dochter een reyn maecht, so wil ic daer hoeschelic mede spreken." Doe quam die maecht ende seide tot Joseph: "Weest gegruet, gebenedide Godssone." Doe seide Joseph: "God, die alle dingen heeft gescepen, die moet u gebenedien." Doe hiet Putifer sijnre dochter, dat si Joseph soude cussen. Doe seide Joseph: "Dat en sel niet wesen, want een mont die afgoden anbeet, die en sel mi niet cussen, want ic bidde an den almachtigen, levenden God." Doe began die maecht Asseneth te wenen ende seide: si en woude nymmermeer afgoden anbeden. Doe daer gegeten was, doe voir Joseph vandaen ende seide dat hi over achte dagen wedercomen soude. Doe ghinc Asseneth op haer camer ende toech
| |
| |
swarte cleder an. Ende si screide, omdat si afgoden angebeet hadde. Ende si warp al die vergulden afgoden tot enen veynster uut. Doe openbaerde haer een scoen sterre ende si sach den hemel open. Ende een claer licht bevinc haer, sodat si van haerselven quam ende seech neder. Doe quam daer een engel tot haer ende seide: "Asseneth! Asseneth!" Doe en dorst si niet andwoerden van anxt. Doe die engel anderwerven sprac ende seide: "Asseneth!" doe seide si: "Hier ben ic. Wye bistu?" Doe seide die engel: "Ic ben een vorst over die kinder Gods. Staet op ende hoert mijn woerden." Doe sach si op ende si sach enen jongelinc voer haer staen. Ende die was gedaen als Joseph ende hadde eens conincs cleet an ende een croen op sijn hoeft ende een gulden ruede in sijn hant. Sijn aensicht was claer als die sonne; sijn ogen lichten als blixem. Doe seide hi tot Asseneth: "Verblijt u nu, want gi sijt een dochter des almachtigen Gods. Dat heeft gedaen uwen rou ende u wenen. Doet dat swarte cleet uut ende doet u beste cleder an. Gi selt worden Josephs bruut." Doe gebenedide hi Asseneth ende seide: "Juwen naem is gescreven in den `Boec des Levens'." Doe bat Asseneth, dat hi haer maechden mede gebenedide. Doe quamen die maechden ende knyelden neder ende si ontfingen die benedixi van den engel Gods. Ende doe ghingen si weder uut der camer. Doe seide Asseneth: "Lieve
| |
| |
here, sit neder op dat bedde ende eet wat." Doe seide die engel: "Dect haestelic die tafel." Asseneth decte haestelic die tafel ende brocht wijn ende broet. Doe seide die engel: "Haelt my wat honichs." Asseneth seide dat si geen en hadde. Doe seide die engel: "Gaet in uwen tempel. Daer sel gi honich vinden op der tafelen." Asseneth ghinc ende vant dat honich, ende brochtet den engel. Doe seide die engel: "Dit honich is vergadert van den byen uut die blomen des paradijs ende daerof worden dagelics gevoet die vrienden Gods." Ende die engel stac Asseneth wat honich in den mont ende daer wort si of gesterct in doechden. Doe vraechde Asseneth den engel hoe sinen naem was. Die engel seide: sinen naem was groet ende was gescreven in den besloten `Boec Gods'. Doe seide die engel: "Doet op die tafel." Asseneth dede die tafel op ende doe sach si den engel in der camer niet. Mer si sach uut den veynster ende sach den engel mit groter claerheit ten hemel varen.
Daerna quam Joseph daer weder, als hi geseit hadde. Doe dat Asseneth vernam, doe ghinc si hem jegen ende ontfinc hem vriendelic. Ende si seide hem al wat haer gesciet was van den engel Gods. Doe Joseph dat vernam, doe was hi verblijt ende ghinc tot coninc
| |
| |
Pharo ende bat hem of hi hem woude geven Putifers dochter tot enen wive. Coninc Pharo gaf hem Asseneth tot enen wive ende maecte een groet bruloft, die duerde seven dagen lanc.
Doe dede Joseph in die guede jaren dat coren vergaderen in scueren, in husen, in putten, in allen steden van Egipten. Ende die tarwe dede hi alsoe voel dorschen, sodat si dat stroe niet hemelen en mochten. Ende si worpent in die rivieren ende lietent driven. Ende eer die hongerjaren quamen, so hadde Joseph twee kinderen bi Asseneth. Dat eerste kint hiet Manasses. Ende dat staet in der epistolen van Allen Heiligen genoemt voer Dan. Ende Josephs ander soen hiet Effraym. Ende na die seven volle jaren so quamen die 7 dorre jaren, sodatter honger was in allen lande. Ende die meenteluden van Egypten die hadden gebrec corens. Doe riepen si an coninc Pharo, dat hi hem coren vercopen soude. Doe seide coninc Pharo: "Gaet tot Joseph ende doet dat hi u hiet doen." Ende alle dage so wies den honger in allen landen. Doe dede Joseph die husen ende die solren op. Ende hi vercoft die van Egipten coren. Ende doe quamen si uut allen landen in Egypten ende coften coren, want in allen lande was groten honger.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd