Noordnederlandse Historiebijbel

25 capittel

Abraham die nam een ander wijf, die genoemt was Ceturam. Ende daer wan hi bi ses kinderen. Ende elc wijsde hi enen hoec van den lande, daer si woenden int oesteynde van der werelt. Ende al dat Abraham hadde, dat gaf hi Ysaac, sinen soen, mit al dat lant dat hi besat. Ende doe Abraham out was 100 ende 75 jaer, doe starf hi in gueder outheit. Ende Ysaac ende Ysmael die begrueven hem bi Sara, sijn wijf, in `Die dubbelde hagedocht'. Ende na Abrahams doot, doe gebenedide God Ysaac. Ende hi bleef wonende bi der fonteynen, die genoemt was `Levende'.

Dit is dat geslacht van Ysmael. Sijn eerste soen hiet Nabaoth, die ander Ceder, die dorde Abebel,

[fol. 15va]

die vierde Mabsan, die vijfte Masma, die seste Dymma, die sevende Massa, die achte Adad, die negende Thema, die tiende Utur, die elfte Naphis, die twalefte Ceoma. Ende dat waren 12 princen, elc over een casteel. Mer si bleven heyden ende aenbeden afgoden. Ende doe Ysmael out was 100 ende 27 jaer, doe starf hi ende wort begraven onder sijn volc.

Doe Ysaac out was 40 jaer, doe nam hi een wijf ende hiet Rebecca. Ende si en creech geen kinder. Doe bat Ysaac Gode om vruchten. Ende God verhoerde hem ende Rebecca worde mit kinde. Ten lesten wort Rebecca so wee in haer lichaem, sodat sijt haren man claechde. Ende si namen raet mit Gode, wat si doen souden. Doe seide God tot Rebecca: "Gi hebt twee kinderen in uwen lichaem ende daer sellen twee geslachten van volc of comen. Ende die outste sel den joncsten onderdanich wesen. Ende gelijc dat si onrustich sijn in u lichaem, also sellen die twee geslachten onrustelic wesen opter aerden. Doe Rebecca volgaen was, doe wort dat eerste kint geboren, ende dat was al sijn lijf ruuch. Ende dat ander kint hielt hem bi den voet, dat na geboren wort. Ende dat was scoen ende suverlic. Dat eerste ruuch kint wort gehieten Esau ende dat ander wort gehieten Jacob. Ende doe ghinc Ysaac in

[fol. 15vb]

sijn tsestichste jaer.

Figuer: Esau was roet ende ruuch als een hont ende Jacob was scoen ende suverlic. Esau bediet den joden, die nu roet ende besmit sijn van den bloede ons Heren Jhesu Cristi. Ende si sijn ruuch geacht als honden. Ende die joden waren eerst vercoren tot den rijc der hemelen. Ende die 10 geboden waren hem eerst gegeven. Mer Jacob, die die joncste was, bediet die kerstenen; die hebben den outsten brueder, die joden, haer erf gewonnen mit ontfermherticheit ende mitter minnen Gods. Ende die joden moeten die kerstenen onderdanich wesen, also langhe waent si totten kersten gelove comen.

Doe die kinder beide opquamen, doe wort Ezau een weyman mit scieten ende mit jagen ende Jacob een heerde van scapen ende ander beesten. Ysaac vercoes den outsten soen ende Rebecca vercoes den joncsten soen.

Op een tijt hadde Jacob een pulment gemaect; dat was roden bru, een potspijs. Ende Esau hadde uutgeweest jagen ende quam van den velde ende was moede ende hadde honger. Doe seide hi tot sinen brueder: "Gheeft mi teten van dien pulment." Doe seide Jacob: "Ic vercoep u dese spise." Esau seide: "Wat sel ic daervoer geven?" Doe seide Jacob: "U outheit ende u recht dat gi daertoe hebt." Doe seide Esau: "Wat baet mi mijn outheit?" Ende overmits honger so gaf Esau sijn outheit over ende loefde dat

[fol. 16ra]

ende swoer dat sinen brueder vast te houden. Ende omdat Esau sijn erve overgaf om die rode spijs, so wort hi genoemt Edom. Ende dat lant dat hi begreep, wort genoemt Edumea.

Scolastica seit: So wie die outste soen was, die hadde die heerlicheit na den vader ende hi was heer over al sinen broederen ende was gecleet mit enen sonderlingen clede. Ende die outste plach God sacrifici te doen. Ende als men worscapte, so plach hi dat gemeen worscap te bereiden ende hadde dan vier mansdeel. Ende hi ontfinc die leste benedixi van sinen vader. Ende hi nam 2 kinderdeel van sinen vader.

Doe Esau 40 jaer out was, doe nam hi twee heydensche wiven jegens die wet, omdat hi machtich woude wesen. Ende dat was sijn vader ende sijn moeder leet.