Noordnederlandse Historiebijbel

24 capittel

Abraham die was out van dagen. Ende doe seide hi tot die outste van sinen huse, sinen rentemeester, die genoemt was Elysier: "Coemt tot mi ende sweert mi, dat gi minen soen Ysaac geen wijf en selt doen nemen uut den lande van Canaan, mer vaert in Mesopothanien ende brenct vandaen een wijf voir minen sone Ysaac." Doe seide Elysyer: "Of dat wijf mit mi niet en wil comen in dit lant, moet ic dan uwen soen wel vueren tot haer in dat lant daer gi uut geboren sijt?" Doe seide Abraham: "Wacht u dat gi minen soen niet uut desen lande en voert. Mijn here, mijn God van den hemel, die heeft mi geleet uut mijns vaders huus ende uut den lande daer ic in geboren was. Ende Hi hevet tot mi gesproken ende gesworen ende geseit: `Ju geslacht sel Ic dit lant geven.' Ende die God sel sinen engel mit u senden. Neemt voir mijn soen uut dien lande een wijf. Ende wil dat wijf u niet volgen, so sel gi vry wesen van den ede." Doe swoer Elysyer den eet. Ende hi nam 10 camelen van sijns heren beesten mit guede dat in Mesopotanien niet en was.

[fol. 14va]

Ende hi quam in die stat daer Nachor woende. Doe rustede hi te vespertijt buten der stede bi een fonteyn, omdat die kemelen daer drincken souden. Ende doe quamen die maechden om water te halen uut der fonteynen, dat si binnen der steden besigen souden. Ende siet, daer quam een scoen maecht totter fonteynen ende putte water mit hare cruken. Doe ghinc Elysyer tot haer ende seide: "Gheeft my eens drincken uut uwer cruken." Doe seide die maecht: "Here, ic wilt u gaerne geven. Hout, drinct." Doe Elysyer mit sinen knechten gedroncken hadde, doe sciep die maecht water mit haer cruken ende goet dat in den bac ende liet die kamelen drincken. Doe die kamelen gedroncken hadden, doe seide Elysyer: "Wes dochter sidi? Sect my: Mach ic in uwes vaders huus herberge hebben, dat ic daer rusten mach." Die maecht andwoerde ende seide: "Ic ben Batuels dochter; mijn moeder hiet Melcha ende si is Nachors dochter. Wi hebben stro ende hoys genoech, ende wi hebben stede ende plaets genoech voir u ende voir u beesten te rusten." Doe neychde Elyzyer tot Gode ende seide: "Ghebenedijt is mijns heren God Abraham, die sijn ontfermherticheit van minen here niet en trect. Ende Hi hevet mi geleet in dat huus sijns brueders." Doe dat Rebecca hoerde, doe

[fol. 14vb]

liep si haestelic thuus ende boetscapte hare moeder wat si gehoert hadde. Ende Rebecca hadde een broeder, hiet Laban, die liep haestelic buten der stede ende vant Elysyer staen buten der stede bi den put. Doe seide Laban tot hem: "Here, weest gebenedijt. Waerom stae gi hier buten? Coemt in: ic heb u een huys bereit ende een stede voir u camelen." Ende hi leiden in sijn herberge. Ende hi stroeyde voer die camelen stro ende hoey. Ende hi nam water ende wies der kemelen voeten die mit hem gecomen waren. Ende doe settede hi Elysier broet ende spijs voer, omdat hi eten soude.

Doe seide Elysyer: "Ic en sel niet eten, eer dat ic mijn boetscap gedaen hebbe daer ic om gecomen ben." Doe seide Elysier: "Ic ben Abrahams knecht ende God heeft Abraham, minen here, gebenedijt ende seer groet gemaect ende heeft hem verleent voel scapen, voel ossen, veel knapen, veel dienstmaechden, voel gouts, voel sulvers, veel camelen, veel ezelen. Ende Sara heeft in haer outheit een kint voirtgebrocht ende hi heeft dat kint al dat guet gelaten. Ende ic most minen here sweren, dat ic voir sinen soen Ysaac geen wijf nemen en soude ynt lant van Chanaan, mer dat ic een wijf soude nemen van sijn gheslacht uut sijns vaders huus. Ende die engel Gods heeft mi nu gewijst tot sijns brueders huys. Daerom begheer ic, of gi die

[fol. 15ra]

maecht wilt geven Ysaac, Abrahams soen, tot enen wive. Ende genoecht u dat te doen, so sect my dat op een cort, opdat ic wederomme mach reysen." Doe andwoerde Batuel ende Laban: "Die woerden sijn van den Here gecomen ende jegen sinen wille en mogen wi niet doen noch spreken. Mer Rebecca staet voer u. Vraecht haer, of si wil wesen uwes heren soens wijf." Doe gaf Elysyer Rebecca gulden vaten ende sulveren, costelike clederen, opdat si mit hem varen soude. Si aten, si droncken ende bleven die nacht daer. Des morgens was Elyzier vroech op ende seide: "Sect mi, wat gi doen wilt, opdat ic mach varen tot minen here." Doe andwoerde Rebecca moeder ende haer brueder ende seiden: "Laet die maecht noch 10 dagen hier bliven. Wi sellense u nasenden." Doe seide Elysyer: "Wilt mi niet toven, mer laet mi trecken tot minen here." Doe seide die moeder ende Laban: "Wi sellen die maecht ropen ende horen wat si seit." Doe riepen si Rebecca tot hem ende si vraechden haer, wat consent dat si daertoe gaf: of si mit den man trecken woude. Rebecca seide: "Ja." Si woude mit hem trecken. Doe gaf men hem spise mede voir al dat gesyn.

Ende Rebecca mit horen maechden die ghingen sitten op die camelen ende volchden Elysyer na. Ende si quamen haestelic tot haren heer. Op die tijt ghinc Ysaac wanderen op den

[fol. 15rb]

wech ende het was bi den avont. Hi sloech sijn ogen op ende sach van verre sijn camelen comen. Doe ghinc hi hem jegen. Doen Rebecca sach, doe ghinc si van den kemelen ende vraechde wie dat was. Doe seiden die knechten: "Het is onse vader." Doe decte Rebecca haer mit haren mantel. Ende die knechten seiden Ysaac, wat si geseit hadde. Ende Ysaac nam doe Rebecca ende leedse in sijn tabarnakel ende namse tot enen wive. Ende overmits sijnre bruut so vergat hi den rouwe sijnre moeder.