Noordnederlandse Historiebijbel

Hoe Eva noch bedrogen wort. 3 capittel

Doe Adam uten paradise verdreven was, doe hoepte hi op die ontfermherticheit Gods, want hi hadde gesien in den spiegel der Drievoudicheit, dat hem genade soude gescien. Doe seide hi tot Eva: "Laet ons

[fol. 3ra]

penitencie doen ende bidden an God, opdat wi genade mogen vercrigen." Doe settede Adam Eva op een steen in dat water ter knyen toe ende hi beval haer daer te bliven, ter tijt toe dat si ontfermherticheit vercreghe. Ende hi ghinc op een ander stede staen in penitencien ende bat om genade.

Doe Adam ende Eva aldus geweest hadden in penitencien 40 dagen lanc ende doe dat die duvel sach, doe gruwelde hem, dat hem God genade doen soude ende ghinc tot Eva in een ghedaent van enen engel mit enen claren aensicht ende seide tot haer, dat God haer penitencie angesien hadde ende dat God al haer sonden vergeven hadde. Eva geloefde den duvel ende ghinc uut den water daer si in geweest hadde so lange, dat haer lichaem al groen geworden was ende seide: "Waer sel ic nu vinden Adam, minen man?" Doe seide die duvel: "Coemt, ic sellen u wisen." Ende hi leedse tot Adam. Doe Adam Eva sach, daer hi in penitencien was, doe seide hi: "Och Eva, Eva, noch eens bedrogen van den duvel." Doe ghinc Adam tot haer ende bleef bi haer, want hi kende: sceide hi van haer, die duvel soudse mit allen bedriegen.

Daerom sel een man bliven bi sinen wive ende dat wijf bi haren man, opdat die man van geen ander wiven bedrogen en wort, noch dat wijf oec niet bedrogen en wort van anderen mannen.