Noordnederlandse Historiebijbel

2 capittel

Doe ghinc Sathanas in dat serpent om den mensche te bedriegen, want dat serpent was een scoen dier ende ghinc recht op mitten hoefde te hemelwaert. Ende het hadde een soet geluut ende het at edele cruden. Doe ghinc Sathanas in die gedaente van dat serpent tot dat wijf, want hi docht, dat dat wijf lichter te verwinnen was dan die man ende dat dat wijf den man wel verwinnen soude. Doe seide Sathanas tot den wive: "Waerom en eet gi niet van deser scoenre vruchten, die scoen is an te sien ende soet is van smake?" Doe seide dat wijf: "Van al die vruchten die int paradijs staen, soe moeten wi wel eten, mer van dier vrucht die midden int paradijs staet, so heeft ons God verboden of te eten ende oec te raken, op avontueren dat wi niet en sterven." Doe seide Sathanas doir dat serpent tot den wive: "Neen, gi en selt niet sterven, mer God die weet wel: op wat dach dat gi daerof eet, so sullen u ogen opgedaen worden, ende gi sult wesen als goden, wetende guet ende quaet." Dat wijf begeerde te weten ende nam die vrucht

[fol. 2rb]

van den boem die haer verboden was, omdat si scoen ende soet was, ende si at daerof. Ende doe ghinc si tot Adam ende seide hem, hoe dat si mitten serpent gevaren hadde ende dat si van die verboden vrucht gegeten hadde. Ende si gaf Adam die vrucht, omdat hi mede eten soude. Ende Adam nam die vrucht ende at daer mede of, omdat hi sach dat Eva vlus niet en sterf. Ende doe worden beide haer ogen opengedaen. Ende si scaemden hem beiden, omdat si naect waren. Ende si decten haer scamelheit mit bladen van een vijchboem. Ende si sochten enen heymelike stede, omdat si hem voir Gode wouden verbergen.

Na den middach quam God in den paradijs ende seide: "Adam, waer bistu?" Adam quam al scromende voert ende seide: "Here, ic hoerde u stemme ende ic ontsach u, omdat ic naect ben." Doe seide God: "Wie gaft u te kennen, dat gi naect waert, anders dan dat gi gegeten hebt van die vrucht die Ic u verboden hadde." Doe seide Adam: Dat wijf dat Gi mi gaeft tot enen gesellinne, die gaf mi die vrucht ende ic at daerof." Doe seide God tot den wive: "Waerom deet gi dat?" Doe seide dat wijf: "Dat serpent heeft mi bedrogen." Doe seide God totten serpent: "Vermaledijt sijstu onder die dieren ende beesten der aerden. Op dinen buuc selstu crupen ende aerde eten.

[fol. 2va]

Ende Ic sette viantscap twisschen den wive ende di, ende tusschen haer geslacht ende dijn geslacht. Ende een wijf sel dijn hoeft ontween treden." Doe seide God totten wive: "In rouwen ende in weten sel gi u vruchten voirtbrengen ende gi selt wesen onder die macht des mans, ende hi sel u beheren." Doe seide God tot Adam: "Du selste die aerde bearbeiden, omdattu dijns wijfs stemme gehoert hebste ende hebste gegeten van die vrucht die Ic di verboet. Daerom is die aerde vermaledijt in uwen arbeit, want si en sel u niet voirtbrengen dan distelen ende doornen. Ende in arbeit sel gi van haer eten cruden der aerden. Ende in dat sweet uwes aensichts sel gi broet eten, also langhe waent gi wederkeert in der aerden, daer gi of gemaect sijt, want gi sijt assche ende in assche sel gi weder verkeren." Ende doe noemde Adam sijn wijf Eva, omdat si een moeder soude wesen van allen levenden menschen. Ende doe maecte God Adam ende Eva elc een pels ende toechse hem an ende seide: "Siet, Adam, nu sidi gemaect als een van ons, wetende guet ende quaet, ende op avontueren dat gi u hant niet en steect an die vrucht des levens, want aet gi daerof, so soudt gi ewelic leven. Daerom gaet uut den paradise ende bearbeit die aerde, daer gi of gemaect sijt." Doe ghinc Adam ende Eva uut den paradise mit groter droef\heit.

[fol. 2vb]

Doe settede God voir dat paradijs den engel Cherubin mit enen vuerich swaert om den wech te bewaren die gaet totten hout daer die vrucht an wast daer men ewelic of leeft.

Doe God al opten sesten dach gewrocht hadde, doe ruste Hi opten sevenden dach van allen werc. Ende Hi gebenedide den sevenden dach ende heilichde die ende ruste van alle werc. Ende dien dach noemde Hi `sabaoth'. Dat is Ebreus ende is te seggen `heilich'. Opten sesten dach sondichde Adam ende at van dien verboden vrucht. Ende opten sesten dach doe wort Jhesus gepijnt, gepassijt ende gedoot an den cruce om die sonden Adams te beteren ende ons allen te brengen tot den ewigen leven.

Daer ghinc ene rivier uut den paradijs; die deelde haer in vier ryvyeren. Ende die een ryvyer was genoemt Phison; die gaet doer dat lant van Evilath, ende daer comt uut dat alrebeste gout. Oec vint men daerin costelike gesteenten. Die ander ryvier hiet Gyon; die loept om dat lant van Etyopien. Die dorde ryvier hiet Tygris; die gaet doer Assierien. Die vierde ryvier hiet Eufrates ende loept om al die werlt.