Beeldspraak.
De tand des tijds, die reeds zoo vele tranen heeft gedroogd zal ook wel de zee der eeuwigheid over deze gebeurtenis laten groeien.
Ziedaar een veel voorkomend model voor verkeerde beeldspraak. De tand des tijds grijpt alles aan, vernielt alles, niets is er tegen bestand en bij die uitdrukking denkt men dus aan vergaan en vergeten. De tijd wordt gezegd vele tranen te drogen, dat doelt ook op verdwijnen, vergeten of doen vergeten. De zee der eeuwigheid spoelt alles weg, voert alles heen naar verre kusten, we zien dat niet meer, 't wordt vergeten. Als het gras groeit op de graven, is er tijd verloopen, is de smart wat bedaard, is de doode wellicht al vergeten.
En nu komt de dichterlijke Stylist en werpt die vier beelden dooreen: de tand des tijds moet tranen drogen en de zee der eeuwige heid over een gebeurtenis laten groeien.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd