Noord en Zuid. Jaargang 24

[p. 202]

Antwoorden.

Den heer P.L. te B. 't Is een kleinigheid, maar mijn wijze van de regels tellen lijkt mij toch beter. Vs. 8 is niet uit achter mis, maar pas achter klagen, dat rijmt op vs. 6: jagen. Trouwens Staring zelf telde ook zoo als ik. In de uitg. van 1791 (Dichtoeffening) komt een gedicht voor ‘Tegen de Equivoque’, later omgewerkt, en omgedoopt in ‘Jamben’ (Volksuitg. bl. 340). Staring heeft de verzen van dit gedicht zelfgenummerd en daarbij, al rijmden ze niet, twee halve voor één vollen regel gerekend!

Vs. 22: tot (bij U vs. 23). Met Uw eerste gissing ben ik het eens. Tot = tot den tijd dat; niet = tot daar waar. Staring bedoelt te zeggen, dat Klara alleen den winter aan 't hof doorbrengt en al dien tijd terughaakt naar (niet tot) de plaatsen waar, enz., totdat de lente haar komt verlossen.

Vs. 49, 50: Was jonkvrouw Klara enz. (bij U vs. 52, 3). Dit is geen wensch, zooals U vermoedt, maar een voorw. zin: Indien Klara niet zoo welschapen was, of - beter! - indien wij niet zoo wanschapen waren, dan liet zich misschien van den tijd iets hopen.

Vs. 52, 3: (dat Hij toch nauwlijks ziet, enz.) (bij U vs. 55, 6). ‘Hij’ = degene. Hiermee is tevens de volgende bijvoegl. zin verklaard. Of de ‘peetvader’ hier bedoeld wordt? Roêl bedoelt zich zelf, en denkt ongeveer dit: Als Klara U maar langer en beter kende, zou ze evenmin uw hoogen rug opmerken als ik het doe, die U als kindje nog rondgedragen heb. Niet wij, maar Klara heeft daarom eigenlijk ongelijk. - Opm: Een Hollandsch woord ‘peetvader’ ken ik niet. In 't vlaamsch en 't Mnl. beteekent het grootvader. Een peet (peter, peetoom, peettante, meter) is iemand die zijn naam aan een kind geeft, die een kind ten doop houdt. (In de taal der R.C. Kerk: een doopgetuige). Wel bestaat ‘doopvader’. Zie v. Dale.

Vs. 68, 9: die mijn oordeel enz. (bij U vs. 73, 4). Zeker, 't antecedent van die is mij. En de beteekenis? Zijn oordeel gevangen geven = niet zelfstandig oordeelen, met en uit eens anders oogen zien, met eens anders hoofd denken. M. a.w. als 't past, weet Roêl te zwijgen, neemt hij aan wat hem gezegd wordt. - Die

[p. 203]

bijvoeging ‘zoo 't past’ klinkt mij zeer verdacht voor Roêls oprechtheid.

Vs. 86: Lag eens te bed (bij U vs. 91). Staat er bij U een? achter bed? Dan is dat een drukfout. Roêl maakt den zin van Frits af: deze vraagt: en Wolf? - de eerste antwoordt: ‘(die) lag eens te bed’.

Vs. 111: 't heer (bij U vs. 116). U vraagt of heer hier voorkomt in de beteekenis van ‘de heerlijke goederen’. Waar ter wereld hebt U heer in die beteekenis gevonden? Heer = leger, zie Van Dale!

Vs. 112, 3: Die den angst der zee ontkwam enz. (bij U vs. 117, 8). In Uwe opvatting van de letterlijke en van de figuurlijke beteekenis (waar 't hier op aankomt!) deel ik volkomen.

Vs. 182, 3: Zwaar gewicht weegt hem enz. (bij U vs. 194, 5). Licht geld = valsch geld. Denk aan de muntsnoeiers, die goed geld met de schaar vervalschten. Ge hebt met slecht, valsch geld (quasi-liefde en vleierij en slechte bedoelingen) vooruitbetaald, zegt Wolf sarcastisch tot Ot., ik zal u daar zwaar gewicht aan vleesch voor toewegen!

Vs. 204: Heeft ze heur lachen slecht verbeten (bij U vs. 217). 't Lachen verbijten = bedwingen, inhouden, door zich op de lip te bijten. Indien 't haar slecht gelukte, haar lachlust te bedwingen...

Vs. 231: Kerk van Dionys (bij U vs. 246. In een middeleeuwsch christenland als Gelre kon een Grieksche God toch geen altaar hebben! Zie de tekstverklaring.

Vs. 363: Welke ‘offers zijn hart thans aan Agnete biedt’? (bij U vs. 379). Hulde, bewondering, vriendschap, trouw, toewijding, ....liefde.

Uwe overige vragen vindt Ge in de Tekstverklaring beantwoord.

Schelts van Kloosterhuis.