Noord en Zuid. Jaargang 24

Ta(m)boeret.

Naar aanleiding van het XIX 305/6 door den redacteur van dit Tijdschrift geschrevene over tabouret het volgende.

Naast de t.a.p. genoemde beteekenis van speldenkussen had en heeft tambour in het Fra. die van ‘rond borduurraam’, welke beteekenis zich gereedelijk kon ontwikkelen uit het muziekinstrument de ronde tamboerijn¹⁾. Dat behalve de gelijkheid in vorm ook de klank, die bij 't doorstikken van de stramien deed denken aan een slag op de tamboerijn, tot dezen overgang van beteekenis heeft bijgedragen blijkt wel uit 't woord tamboeretsteek. Slaan wij op Hofdijk, Ons voorgeslacht IV, 253, dan lezen we: ‘Daar stellen zij (d.z. de Burchtvrouw en de haren) dat keurig werk te zamen uit glaspaerlen van verschillende kleur, met een eigenaardigen steek, die den (sic) tamboeretsteek wordt genoemd; een naam, daaruit voortvloeiende naar men meent, dat de naald, den draad doortrekkende waaraan de glaspaerel hangt door het zeer strak gespannen lijnwaad stekende, een doffen klank doet hooren, aan dien des tamboerijns eenigzins gelijk’.

Warfum.

G.A. Nauta.

1) Gelijk men over den hoepel der tamboerijn de kalfshuid spande, zoo werd over het borduurraam het gaas getrokken.