Noord en Zuid. Jaargang 11

De armoede onzer taal.

Daar zijn er die beweren dat het Nederlandsch eene arme taal is. Och ja, want kijk reis, als een schooljongen fietert, hegschool houdt, achter de haag loopt, plenkt, schoolvertrekt, spijbelt, hegske duikt, de school versikt, stukjes draait, schielookert, schoolduikt, schoolmat, poft, een riddertje draait, een sluipertje maakt, buien vangt, stokje steekt, slebbertje maakt, flenkt, een riddertje legt, langs de school loopt, schoolwacht houdt, bommelt, schooltje schuilt, bink steekt, flikje maakt, schoppetje maakt, molentje draait, krampjes loopt, schoft, den brink steekt, den halster strijkt, als hij om kort te gaan de school verzuimt en vader er de lucht van krijgt, dan kan deze hem, in zijn eerste opwelling, toch niets meer geven dan een watjekou, een labberdoedas, een jaap, een klap, een oorvijg, een muilpeer, een opstopper, een raap, een veeg, een flap, een klink, een knap, een kol, een lik, een pats, een klats, een klets, een klits, een plof, een hou-je-taai, een kaakslag, een paai, een bot, een stomp, een trens, eene afschuiering, eene afborsteling, eene afrossing, eene afranseling, kortom één mep of een dracht meppen.

Vervolgens kan papa zijn onleerzaam zoontje aan het verstand brengen dat, als men in zijne jeugd den kostelijken tijd verspilt,

[p. 285]

vertreuzelt, vernestelt, versukkelt, versnippert, versloddert, verslonst, verslentert, verslampampt, verbeuzelt, verleutert, verkwapst, verkwanselt, verkwakkelt, verlanterfant, verkwist, verknolt, verknoeit, verknuffelt, verknutselt, verklongelt, verklungelt, verronselt, verkwanselt, verhanselt, verhakstukt, met één woord verluiert, dat men dan eenmaal, doch als het niet meer helpen kan, zal weenen, huilen en balken, tieren en baren, grijnen, drensen, pruilen, grijnzen, grimmen, schreien, malen, janken, teemen, druilen, in zak en asch zitten, misbaar maken, kortom, dat de waterlanders niet uit zullen blijven.

Wat rest vader dan nog te doen? O, hij heeft een oog in 't zeil te houden, hij moet loeren, gluren, kijken, blikken, oogen, turen, staren, koekeloeren zoo hij wil en tureluren; hij moet zijn jongen oplettend gadeslaan, nagaan, acht op hem geven, hem bespieden, afneuzen; hij moet op zijn tijd vermanen, bestraffen, berispen, gispen, laken, hekelen, afkeuren, doorhalen, den mantel vegen, kijven, brandmerken zelfs; dat doe hij echter niet zwetsend, brallend, bogend, snoevend, roemend, pochend, opsnijdend, bluffend, geur- en windmakend, grootsprekend en zich opzwellend, noch rollend, schetterend, schaterend, ratelend, klaterend, daverend, schallend, bulderend, bonzend, hotsend, klotsend, rommelend, stommelend, schommelend, bommelend, trommelend, kletterend, dreunend of knetterend gelijk de donder; ook niet huilend, loeiend, gierend, woedend, wielend, wallend, waaiend, wervelend, ruischend, bruisend gelijk de storm; noch knarpend, knerpend, knirpend, knoerpend, knitterend, knappend, knapperend, knakkend, knirrend, krissend, lurkend, knarsend, knersend, knorrend gelijk eene alles verterende vlam; neen, laat zijn vermanend woord veeleer gelijk zijn aan het kabbelen, vlieden, vloeien, vlieten, glijden, schuren, spelen, spatten, borrelen, hobbelen, bobbelen, likken, leeken, hippen, trippen, huppelen, stroomen, schieten, gieten, wellen, murmelen, suizen, lispelen van het leven- en vreugde teelend water; dan, ja, dan bestaat er hoop, kans, vooruitzicht, mogelijkheid, waarschijnlijkheid zelfs dat er van zoonlief iets anders zal groeien en iets beters dan een slenteraar, pronselaar, knutselaar, futselaar, sammelaar, druiloor, fikfakker, lanterfanter, luiaard, zanikerd, teuteraar, leuteraar, nusselaar, neutelaar, zemelknooper, sukkelaar, beuzelaar, treuzelaar, weifelaar, talmer, draler, knuurder en zijn vaderlijk oog zal eenmaal blinken, glinsteren, schitteren, flonkeren, flikkeren, vonkelen, blikkeren, sprankelen, sparkelen, glanzen, stralen gelijk ons oog thans doet, omdat wij onze taalmiskenners bewezen hebben, dat zij het grootste gelijk van de vischmarkt hebben.

Franken.