Noord en Zuid. Jaargang 10

Twee vragen

‘Het onderwerp, waarover vervolgens door de leden van gedachten gewisseld werd, was inderdaad van uitnemend belang.’

Als ik mij niet vergis, leest men dergelijke zinnen niet zelden in de nieuwsbladen. Twee vragen geven zij mij in de pen.

1. Moet men schrijven gedachten wisselen of van gedachten wisselen? Men leest bijna altijd het laatste. Toch is, dunkt mij, het eerste te verkiezen; tenzij men te kennen wil geven, dat iemand van gedachten verandert; in dat geval wisselt men inderdaad van gedachten, evenals een kind, dat nieuwe tanden krijgt, van tanden wisselt, en iemand, die doornat is, van kleederen wisselt. Doch waar men deelneemt aan eene gedachtenwisseling, daar wisselt men m.i. gedachten, gelijk men bij eene woordenwisseling (menige gedachtenwisseling loopt daarop uit!) woorden, bij eene briefwisseling brieven, en bij den geldwisselaar geld wisselt. Volkomen te recht, naar het mij voorkomt, ofschoon in afwijking van het hedendaagsch gebruik schrijft dan ook P.H. Hugenholtz Jr. in zijne Karakter-

[p. 213]

beelden (Amst. 1886): ‘Langzamerhand verkreeg hij een zeker gezag onder zijne vrienden, met wie hij gedachten wisselde over den laatsten roman van Walter Scott’, en ‘met den vromen Malan wisselt hij meermalen gedachten.’

2. Een zaak van uitnemend belang. Ik lees het telkens; maar ik begrijp het niet. Eene zaak kan zijn van groot belang, van klein belang, van veel belang, van weinig belang, van gering belang, van overgroot belang, zelfs van bij uitstek groot belang, maar van uitnemend belang? Mij dunkt, evenmin als van uitstekend of uitmuntend belang.

Die het beter weet, zegge het.

's-Gravenhage, 3 Mei 1887.

Mr. C. Bake.