gen’, doet vermoeden, dat er een druk van 1500 heeft bestaan. Maar zoolang die niet is teruggevonden, blijft die van 1515 de belangrijkste.
Wij hebben boven reeds opgemerkt, dat het niet uitgemaakt is, hoe Uilenspiegel aan zijn naam is gekomen. De verklaring, dat hij zoo heette, wijl hij den uilen een spiegel voorhield, gaat nict op. Reeds in het begin van de zestiende eeuw schijnt men niet zeker te zijn geweest op dit punt. Het titelblad van den druk van 1515 vertoont een vinjet, waarop Uilenspiegel te paard is voorgesteld, met een uil in de rechter- en een spiegel in de linkerhand. Aan het slot van hetzelfde boekje ziet men een houtsnee, die een uil vertoont met een spiegel in de klauwen. In eene uitgave van eenige jaren later is Tijl te paard achter zijn vader afgebeeld; daarnaast staat een boom met een enkelen tak, waarop een uil zit en waaraan een vierkante spiegel hangt.
De zes en negentig ‘historiën, die in den druk van 1515 vermeld staan, zijn voor het grootste gedeelte uit volks- en kinderboeken algemeen bekend. Sommige, die wat al te zeer naar den stal rieken, zal men in die latere omwerkingen gelukkig niet vinden.
Het is niet te verwonderen, dat Tijl Uilenspiegel's streken, die zoo geheel het karakter dragen van gezonde, maar ruwe boert, ook door onze voorouders werden genoten. Eene vertaling van omstreeks 1525 is getiteld: ‘Van Ulenspieghels leuen. Gheprint Thantwerpen in die Kape by my Michiel van Hoochstraten’. Een exemplaar van dezen zeldzamen druk bevindt zich te Kopenhagen. Merkwaardig is het, dat de eerste Fransche vertaling niet naar het Duitsch, maar naar de bij Hoochstraten verschenen vertolking is bewerkt. De titel luidt: ‘Ulenspiegel. De sa vie de ses oeuvres Et merveilleuses aduentures par luy faictes.... Nouvellement translate et corrige de Flamant en Francoys, Paris 1532’. Andere Nederlandsche vertalingen verschenen in 1575 (te Antwerpen), 1580 (dezelfde uitgave) 1592?, 1612 (Rotterdam), 1613 (dito), 1637; verscheidene andere uit de 17e eeuw zagen zonder jaartal het licht; dan in 1774 (te Amsterdam) in 1804, 1806, 1827, 1829 enz.
Behalve in het Nederlandsch en in het Fransch werd Uilenspiegel nog vertaald in het Engelsch (waar hij den naam draagt van Owlglass) in het Deensch (Ugelspegel), in het Zweedsch (Ulspegel), in het Boheemsch (Eylenspiglowi) in het Poolsch en in het Latijn (Ulularum speculum). De oudste Latijnsche vertaling is van de hand van den 's-Hertogenbosschen rector J. Nemius en kwam in 1558 te Utrecht in 't licht.
K.