Berserkr
is een woeste, razende strijder; het woord is, volgens Ivar Aasen en anderen samengesteld uit ber, Oudnoordsch bera = beer en serkr = hemd. Berserkr zou dus zijn iemand, die zich in een berenhuid steekt. Ter opheldering het volgende: Verwant met de Nornen (schikgodinnen) waren de zoogenaamde Hamingjur en Fylgjur. De eerste waren bovennatuurlijke, meest onzichtbare, vrouwelijke wezens, van wie men geloofde, dat zij de menschen vergezelden en hun lot bestuurden. Ieder mensch had zijne hamingjur, ja, men meende zelfs, dat de een den ander zijn goede hamingja kon leenen, wanneer het er op aankwam, tot zijn bestwil eene stoute daad te verrichten. Bij de fylgjur stelde men zich daarentegen vooral wezens in dierengestalte voor, die men meende, dat vóór de menschen uitgingen of hen vergezelden. Ieder mensch werd geacht, een of meer fylgjur te hebben en enkelen gaven zich uit als de fylgjur te kunnen zien en dus vooruit de komst te kunnen melden van dengene, wiens fylgja zij gezien hadden. De fylgja was gewoonlijk in overeenstemming met het karakter van een mensch; zoo hadden krachtige hoofdmannen beren, ossen, enz., listige menschen vossen, enz. De bekende strijder Bödvar Bjarke bij Rolf Krake streed in eene berengestalte aan de zijde van den koning in den nacht, dat deze werd overvallen. De Völsungr Sigmund en Sinfetle hadden wolvengestalten en de zwanen-jonkvrouwen leven in menige Duitsche sage voort.
C.E.
Auteursrechtvrij