Zich verledigen tot iets.
Het voorzetsel tot in de uitdrukking ‘zich verledigen tot iets’ gaf mij de volgende verklaring daarvan in de pen:
Het werkwoord verledigen is blijkbaar afgeleid van het woord ledig, in de beteekenis van vrij, los, werkeloos, zooals dat woord voorkomt in de samenstelling lediglooper, hij die werkeloos, los, vrij van allen arbeid rond loopt. Het voorvoegsel ver geeft hier een' overgang te kennen tot datgene wat het grondwoord uitdrukt, evenals in vernieuwen, verkleinen, verbeteren, vernederen, zoodat zich verledigen tot iets wil zeggen ‘zich ledig, vrij, werkeloos maken tot iets’, n. 1. met het doel, aan dat iets te beginnen.
Synoniem met ‘zich verledigen tot iets’ is ‘zich gereed maken tot iets, en (bij uitbreiding) aan iets beginnen’.
Ware de opgave geweest ‘zich met iets verledigen’, ik zou mij met de verklaring der uitdrukking, in de vorige aflevering van N. en Z., geheel hebben kunnen vereenigen.
D.A.
Het komt mij voor, dat deze opvatting juist is.
Zich verledigen tot bidden vertaalt Kil. zooals vroeger gezegd is, door vacare orationi, evenals ook Cic. gebruikte vacare philosophiae, dat is: zich van alle andere bezigheden onthouden om zich aan de wijsbegeerte te wijden. En, bij uitbreiding natuurlijk, zich wijden aan de filosofie.