De kroon op het werk zetten.
Van algemeene bekendheid is het, hoeveel werk, vóór de uitvinding der boekdrukkunst, de afschrijvers, die hoofdzakelijk in de kloosters te vinden waren, van hunne handschriften maakten. Tot teeken, dat het handschrift uit was, plaatsen zij er òf het woord finis, d.i. ‘einde’, achter, òf zij brachten het een of ander teeken aan, dat corona (kroon) werd genoemd. Vanhier de beide spreekwoorden: Finis coronat opus, het woord finis kroont het werk (m.a.w. het werk is af) en de kroon op het werk zetten, d.i. de figuur er achter voegen, waaruit blijkt, dat het werk geëindigd is.
Dat deze spreekwoorden thans in meer uitgebreiden zin gebezigd worden, behoeft nauwelijks gezegd te worden.
Auteursrechtvrij