Karabies, karbies, korbies.
Verkeerdelijk wordt bij dit woord soms aangenomen de samenhang van bies, uit bindse, met binden en deze is niet zeer waarschijnlijk. Wilde men dien aannemelijk maken, dan zou men moeten bewijzen, 1o. dat er eenmaal een vorm bindse bestaan heeft, en 2o. dat een hieruit voortgekomen bies uit de Saksische streken, waar de lange î niet tot tweeklank was (en is) geworden, in het Nederlandsch is gedrongen. Hiertoe moeite te doen zou echter niet raadzaam zijn, daar de vorm byese in de Teuthonista, welk woordenboek de î steeds door y voorstelt, duidelijk op een klank = ndl. ie wijst. Wil men met het Deutsches Wtb. ons bies met Hgd. binse, Mhd. binz, in verband brengen, dan krijgt men een Nederduitschen vorm met t (vgl. Ags. beonet, Eng. bent), dat wegens zijn t evenmin iets met binden kan te maken hebben. Dat korbies uit korfbies gesproten zou zijn, vordert nog wel eenig nader bewijs.
Een verband tusschen ban en binden, verwerpe men daarom, dewijl het eerste woord nergens in de oudere dialecten een d vertoont; op bl. 155 van den IIden Jrg. van dit Tijdschrift is o.i. de ware verklaring van ban en bannen gegeven.
Baron dat wel eens met baanderheer gelijkgesteld wordt, is een Fransch, en oorspronkelijk waarschijnlijk een Keltisch woord. Zie hierover Diez, Etymolog. Wtb.
Dat eindelijk een woord, dat met v begint, met een wortel band verwant zou kunnen zijn, behoort tot de onmogelijkheden. Daarom heeft vast nooit of nimmer iets met binden te maken.
X.