Nieuwe Spiegel der jeught of Fransche tyrannye

[p. 2]

Aen den leser.

Hier vindt ghy in dit boeck, de waerheyt recht beschreven,
Wat dat het Fransche rot in Neerlandt heeft bedreven,

Hoe heylloos dit gespuys hier hebben 't Zaem geleeft,

Daer van dat u dit Boeck volkomen kennis geeft.

Sy vullen menschen op (waer vond men wreeder dingen)
Met water in het lijf, diesy te barsten springen.

Men maakt van Man en Koe, van Moeder en haer Kind

Verdubbel gruwel snoer, die men haer t'zamen bind.

Sy laten niet geheel, maer schenden Neus en Ooren,
En kappen Hand en Voet; doen onder 't Ys versmooren;

Doen Schepen sinken, vol met volck en Goed gelaan:

De Hel die wort verschrickt van woeden te verstaan.

Dit Fransch gebroet dat moort, brant, schent en komt verkrachten,
Verwerpt de eer en schaamt, acht op geen Maagde-klachten.

Berooft de Kraem-vrou 't Bedt, bedenckt vervloeckte vond,

Snijd haer de Borsten af, strooyt Peper in de wond.

Geen Vaders droeve klacht, geen Moeders handen wringen,
Verschoont het spraakloos wicht, noch teere Zuygelingen;

Maar rucken 't van de Borst, hoe zeer de Moeder bid,

En steeckt het op een Spies, of braad het aen een Spit,

Noch and're gruw'len meer gaat u dit Boeck beschrijven,
't Geen dit verbastert volck in Neerland ging bedrijven.

Nu lezer, leest dit Boeck, en geeft den Opper-heer,

En oock d'Oranje Prins, als u herstelders eer.