Nieuwe Wegen. Jaargang 3

[p. 109]

[Nummer 10]

Zeezicht.

Zie, hoe de zee nu blinkt in 't gouden zonnegloren,^(*)
Dat, heel de hemel zet in glanzend avondrood.
Nog nooit het vlak mij zulk een schitter-aanblik bood
Van tintlend kleurenspel... De banken goud sterk schoren.

De hemel wijd-doorstriemd, met violette voren...
De einder lijkt een brand, die immer-aan vergroot
En bundels gensters laait tot in de zee haar schoot,
Die dansend, diepe-prikkend, in het water boren!

De booten ruischloos-statig, uit de haven varen...
Ze drijven alle zeilen uit. De bootsliên staren,
Met strak-wijd oog, in 't heerlijk spel van d'avondgloed.

De boegs verschuiven traag, als in een gouden vloed
En dichte bij, hun zeilen schijnen gulden vanen,
Wijl ver, heel-ver, het lijken roerloos-stille zwanen!

NOORDWACHT.

(*) Gezet uit onze Cheltenham-letter c. 10.