Nieuwe Wegen. Jaargang 2

Naar het Zomerland.

October smoor hangt om den toren
en rond zijn naald, in wilde vlucht,
een enkel zwaluw, 'lijk verloren,
maakt krinkels in de grauwe lucht
en roept. Als uit den grond getooverd,
van t'alle kante, op zijn stem,
al door 't geboomt, dat droef ontloovert,
een zwaluw-wolk zwemt op tot hem.
Hij is de baas en valt aan 't tellen
van al zijn volk en dreigt en kijft,
zendt konders, d'ure vast gaan stellen,
bij 't volk dat nog ten acht'ren blijlt.
Welhaast, de vliegende stafetten
verschijnen jub'lend met de rest:
een halven sim, wat oude metten,
een oom, een moei, een kakkernest.
En hij, als leider van den volke,
zit hoog en staart er welgezind,
op heel die rustelooze wolke,
die schijvert 'lijk een wervelwind.
Plots breekt hij los in zegekreten
en schiet met al zijn volk van kant,
met wijde, slonke vlerkesmeten
Vooruit, naar 't verre zomerland.

Warden Oom