Nieuwe Wegen. Jaargang 2

[p. 87]

Het lied van den eenzame.

Ik wou om mij een blanke schare
Van kindjes in een wit gewaad,
Met blauwende oogjes, blonde haren,
En met een hartje rein van 't kwaad;
Die schoone roode bloemen garen,
En vlechten tot een kleurgen krans,
En lichtjes door de weide varen
In wijden witten rondedans.....

Ik wou ze om mij zien gaan en draaien
Als vlinders in een rozeperk;
En juichend met hun tuilen zwaaien,
En doen een lieve kinderwerk:
Hun bloemen voor mijn voeten zaaien,
En zingen liedjes wonderbaar;
O 'k zou ze streelen, zachtjes aaien,
En stille zoenen in hun haar.....

Maar zouwen ze me niet ontvluchten?
Want op mijn voorhoofd ligt mijn smart;
Uit moeden boezem jagen zuchten,
Mijn oogen stralen droef en zwart;
Ik nutte van de wrange vruchten
Van 't leven-vretend bleeke leed,
En in mijn ziele zijn genuchten
Die vlekken blanke kinderkleed...

1907.
Jef Buyse.