Nieuwe Wegen. Jaargang 2

[p. 18]

De levering

De knaap, met getten aan en toe-
-geknoopte vest, ontsluit de deur
en trekt, bij 't zeil, een jonge koe,
die spriet'lend rilt, op wijde speur.

Daar staat ze pal en vast geschoord
in 't deuregat; ze roert geen vin
en wijl hij tiert en trekt om voort,
z'is lijk gelijmd, half uit, half-in.

Heur oogen draaien in den kop
van vrees; ze zindert op haar knien
en grolt en rochelt in den krop
en loert, met oogen die niet zien.

Op eens, ze lost een drogen kuch,
ze knikt en wipt, valt weêr, lijk lam
en, koddekletsend, op den rug,
ze briescht en gooit heur op den dam.

De knaap houdt goed gesloten, tiert
en vloekt en grijpt haar neuze vast,
maar niet te doen! ze springt en zwiert
hem meê den mestput in, dat 't plast,

en spettert: Brr! De jongen zwemt
en swobbelt. 't Werkvolk tiert en tuit
en midd'lerwijl, de veerze klemt
dam-op en vliegt de poorten-uit,

door 't winterwerk, stuk-op, stuk af,
de kodd' omhoog, dat d'ore speit...
De knape rilt bij 't vier en, pat-
-geslegen, vloekt van spijtigheid.

Warden Oom.