Nieuw Leven. Jaargang 2

[p. 250]

[Is 't weêr wind]

Don Juan den Droomer spreekt:

‘Is 't weêr de wind
Die schijvert door de boomen -
Het schreien van een kind,
't Verscheiden van mijn droomen?

De nacht is droef.
De donkre boomen knielen.
Krijgt elk dan toch een groef
Schoon zóoveel droomen vielen?

Een leven was
Elk droom - en een beminde...
Steek aan, steek aan het was
Der dooden, rijk aan vrinden!

[p. 251]

 

‘Dat ik eens meet

 

Wat langer hier mag duren,

 

't Geen droom en tijdloos heet

 

Of tegen wind wat vuren -

 

 

 

‘En door die list

 

Houd bezig mijn gedachten:

 

Wijl toch elk lijk zijn kist,

 

't Graf elke kist betrachten...

 

 

 

‘En huilt de wind, -

 

Beseffend dat wie de oogst van

 

Droom ná droom heeft bemind,

 

Thans slechts verwacht den troost van

 

 

 

‘'t Volkomen leêg

 

Zijn van elk nieuw verlangen - -

 

Als, zaalg, in 't laatst beweeg

 

Zwijmt die zich kòn verhangen...’

 

 

 

F.-V. Toussaint van Boelaere.