Nieuw Leven. Jaargang 1

[p. 126]

Vers

Voor mijne Verloofde.

In herfsten-avond, toen ik moe na woelgen dag

in hoogen hemel nog een zomersch licht dierf hopen

en, licht begeerend, deed met vreezig-schromen lach

en zacht gebaar het zwaar gordijn en 't hooge venster open,

maar talmend treurig wordend stil-mistroostig zag

hoe droeve donker in mijn kamer kwam geslopen

en schemer-schimmen zich in diepe hoeken stopen,

mijn goede kamer vol van herfsten-weemoed lag,

[p. 127]

 

toen heb ik langzaam en nog mijder van gebaar

 

met pijnlijk-lijdens lach op 't henen zomer-jaar,

 

ontgoocheld, 't hooge raam en 't zwaar gordijn gesloten,

 

 

 

en ben - mijn goede lamp heeft nedrig licht gegoten -

 

door kallem denke' en vreedzaam werk terug geleid

 

in 't rustig leven mijner goede eenzelvigheid.

 

 

 

Reimond Kimpe.