De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 21

Kuikens.

Wat loopende pluimkens,
Zoo geel nog als 't ei,
Waaruit al die kleenen
Pas gist'ren verschenen
In groenende wei.

Voorop gaat de moeder,
De klokkende klok;
Zij fladderend springen,
En duwen en dringen
Elkander uit 't hok.

En vreugdevol komen
Ze op 't erf daar nu aan,
En nauw zijn ze binnen
Het hek, of beginnen
Te pikken van 't graan.

Maar zwak zijn hun bekjes,
Voor graan nog te teer.
Aleide strooit blijde
Uit 't mandje aan haar zijde
Grutkorreltjes neer.

Tjok, tjok, tjok! Tjiep, tjiep, tjiep!
Ei, zie er eens aan,
Hoe druk toch die propjes
Hun knikkende kopjes
En bekjes doen gaan.

Klok, klok!... Wijd haar vleug'len
De kloek openzet;
Zie wroeten en woelen
Die kleinen, en kroelen
In 't warm pluimenbed.

Kijk links, rechts die kopjes
Doorpiepen vrij-blij
De vleuglen van moeder,
Die, tjokkend, het voeder
Wegpikt aan heur zij.

E.B.Y.