De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 21

De zon.

't Is zomermaand!
De zonne ruit zich op:
Al lang genoeg gekropen
Daar beneden langs den grond.
Nu is het tijd
Mijn hoofdkwartier ten top
Te voeren en te vesten
Midden in het hemelrond.

Zij slaat zich door
De wolkenbende een baan
Met haren schicht; gebliksemd
Wordt het booze neev'lengrauw
En laag en diep
In kuil en kolk gedaan,
Waar zij 't vooreerst gekneveld
Vast aan zware boeien hoû.

Bravo den held,
Die draagt het vlammenschild
En ment den koop'ren wagen
Over het gezuiverd veld!
Het schim'lenpaar,
Door zijne hand gedrild,
Trapt vonken uit de hoeven,
Waar het fier-onstuimig snelt.

O zonne, vorst
Des zomers, zegevier
Hoog in de lucht geklommen
Langer dan de vlagen doen,
Wanneer zij los
Gebroken de aarde schier
Verzwelgen en verdrukken
't Menschdom met haar geeselroên!

Dr. A. Smoor.