De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 21

Bij de platen.

Episode uit den slag van Liao-jang. -

Wie deze afbeelding in dit nummer beschouwt, wie den groenen heuvel ziet, in den letterlijken zin met de lijken van Japanners bezaaid, krijgt niet den indruk van een veldslag, maar van een menschenslachting.

Dit laatste woord karakteriseert den geheelen Japansch-Russischen oorlog, te zee zoowel als te land. Wat is anders dan een menschenslachting het leggen van mijnen, die in een paar seconden een reusachtig oorlogsschip met zijn heele bemaning aan den ondergang en den dood wijden? Anders dan een menschenslachting de gelijktijdige losbranding van honderden kanonnen, de regen van moorddadige kartetsen, die compagniën en detachementen tegelijk vernietigen?

De oorlog heeft altijd jammer en wee, dood en verderf in zijn gevolg gehad - maar welk een afstand ligt er tusschen den ridderlijken strijd van man tegen man, toen persoonlijke moed en kracht beslissende factoren waren, en den modernen oorlog, nu het moordend geschut den doorslag geeft en de beslissing verblijft aan het verst dragend kanon!

Twee praalbedden. -

In No. 44 gaven we een afbeelding van de voor de grijzende koningin-moeder van Italië zoo blijde gebeurtenis: de aanbieding van het pasgeboren prinsje. We zagen aan Margaretha's zonnigen lach, dat zij baby's snoetje bijzonder lief vond, maar voor ons was van het jongske zelf weinig te zien, we moesten ons tevreden stellen met het mooie pakje, waar hij ingestopt zat. Hiernaast geven we een portret van het vorstelijk baasje, minder ingebakerd en minder pop. 't Is waarlijk een pittig zwartkopje, met die oogen als groote gitten en het brutale bekje onder het onbeduidende neusmopje. Wat heeft de hofphotograaf dat linkerknuistje en dat mollig rechterarmpje aardig geschikt. Natuurlijk zal hij zijn photo wel wat geflatteerd hebben - dat gebeurt immers ook wel bij niet-prinsen, maar de hoofdzaak moet natuur en waarheid zijn, zóó echt doet het heele kiekje.

Ook koning George van Saksen's portret gaven we reeds, in het vorig nummer. Maar we mogen onzen lezers den verheffenden aanblik niet onthouden, dien zijn doodsbed geeft. Waarlijk dit is een majesteit in de majesteit des doods. Ge kunt van het eerbiedwaardige oude gelaat de vrome gedachte lezen, waarmee deze groote voor de wereld, klein voor God, is ingeslapen, de gedachte, die Bossuet het Fransche hofgezin voorhield: ‘God aileen is groot, mijne Heeren!’

Wel een treffende tegenstelling, deze twee vorstelijke praalbedden! Wie zou het Italiaansche prinsje geen leven wenschen, zoo lang en voorbeeldig en zoo vroom eindigend als dat van koning George van Saksen....

het doodsbed van koning george van saksen.