De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 21

Bij de platen.

Generaal Stoessel en Port Arthur. -

Deze beide namen zullen onafscheidelijk aan elkander verbonden blijven, wat ten slotte ook het lot moge zijn van het Gibraltar van het Oosten.

De kwestie van generaal Stoessel's afkomst heeft veel pennen in beweging gebracht. Men had, afgaande op zijn Duitsch klinkenden naam, hem allerlei nationaliteiten toegeschreven. Thans heeft een tante van hem verzekerd, dat Anatoli Michaelowitsj Stoessel van zuiver Russisch bloed is. Zijn vader was ook officier en diende bij de uhlanen van de lijfwacht; zijn grootvader, generaal Iwan Stoessel, heeft deelgenomen aan de oorlogen tegen Napoleon I en was bevelhebber van Tsarskoje Selo. De Stoessel's zijn dus een oud Russisch soldatengeslacht, waarvan de heldhaftige verdediger van Portort Arthur - de evenknie van Todleben, die op geniale wijze de verdediging van Sebastopol leidde - de grootste is. Van gewoon soldaat tot generaal opgeklommen, nam Stoessel als kapitein deel aan den Russisch-Turkschen oorlog, had gedurende den Boksers-opstand het commando over een regiment Siberische scherpschutters, was de eerste, die Tientsin binnentrok en onderscheidde zich bij de bestorming van Peking dermate, dat hij tot generaal-majoor bevorderd werd. Na deze expeditie werd hij naar Port Arthur gezonden, waarvan hij bij het uitbreken van den oorlog tot commandant werd benoemd. Met belangstelling zullen de lezers de beeltenjs van den wakkeren soldaat beschouwen, van wien, naar hij zelf verklaard heeft, Port Arthur het graf zal zijn.

Het beleg duurt intusschen voort, waarvan aanval en verdediging beide met steeds stijgende verbittering en verwoedheid worden gevoerd. Een aangrijpende episode geeft de afbeelding in dit nummer te zien: de bestorming van het fort Pa-li-tsjang door de Japanners. Op elkanders schouders klimmend klauteren zij naar boven, maar vinden aan den rand der borstwering de Russen, die hen met sabelhouwen en geweerkolfslagen begroeten. Een verwoed gevecht van man tegen man ontspint zich hier, terwijl de helling der rots met dooden en gewonden is bezaaid...

Margaretha, koningin-moeder van Italië, ontvangt haar eerste mannelijk kleinkind, den pasgeboren kroonprins. -

Wat fijne staatsie en wat vorstelijke weelde, maar vooral toch wat echt-menschelijke vreugde en wat hartelijke geluksstemming spreekt er uit dit Hof-tafereel!

Grootmoeder straalt van blijdschap en bewondering: wat is haar tweede Humbert een lief wezentje en wat ligt het popje er beelderig in al dat mooie en kostbare wit.

Een-en-al natuur en waarheid zijn ook de beide zusjes: het grootste met haar koolzwarte kopje en ernstigkijkend snuitje kan het nog niet vinden met al die herrie om kleinen broer, 't is nog zoo'n onbeholpen menschje, het doet zoo vreemd en je weet niet wat daarvan groeien moet, een ‘broer’ had ze zich heel anders gedacht: een zwarten krullebol, op z'n minst zoo flink als zij en waar je al gauw mee spelen kon en die dan een kort broekje aan had. Kleine zus, nummer twee, is heelemaal uit d'r humeur, zij voelt zich nu, wat zij niet weet dat groote menschen van jongetjes noemen ‘Benjamin af’. Ze nemen in den laatsten tijd veel te weinig notitie van haar, maar wacht maar, ze zal dien stouten broer wel eens krijgen.

Papa alleen is niet alleen en uitsluitend als vader in de wolken. Er is jets in zijn familiaar-triomfantelijken blik van: Ziezoo, daar heb je mijn troonopvolger!

Koning Peter van Servië, gekroond te paard. -

Ook dit tooneel is koninklijk van aanzien, maar voor onrs, die niet zoo gauw als koning Peter kunnen vergeten, hoe versch nog het bloed kleeft aan Servië's kroon, al kwam zij fonkelnieuw uit de Parijsche ateliers, - voor ons is dit vorstelijk vertoon nog altijd min of meer ergerlijk. Zóó moest Peter in het zadel zitten, berichtten de bladen, de kroon was te zwaar, hij kon zich niet bewegen om zelf den toom te houden.

De kroon was zoo zwaar! Misschien heeft het ornament, ook nadat het afgelegd was, den nieuw-gekroonde nog wel een oogenblik gedrukt, als hem de wroegende gedachte kwam kwellen: vandaag heb ik koningsmoordenaars op bijzondere wijze onderscheiden en de meeste mogendheden lieten na zich te doen vertegenwoordigen door een bijzonder gezantschap bij mijn kroning...

Maar naar het uiterlijk, dat geeft iedere bekijker van onze fraaie plaat grif toe, heeft Servië er slag van een kroningsfeest te vieren, en houdt zich Peter - schoon wel een beetje oubollig van uitzicht - nog zoo kwaad niet.