Bij de platen.
Moeder en zoon. -
Of deze jonge Chineesche minder trotsch op haar jongen wezen zal dan onze Hollandsche moeders? We gelooven het niet; ze vindt het ten minste wat heerlijk met hem te poseeren voor den fotograaf, die zijn toestel op het aardige paar gericht houdt. Lachen doet ze er niet bij; 't geval is te gewichtig en te bijzonder; de jongen wend zijn hoofd af, als ging 't hem heelemaal niet aan, in tegenstelling met zijn Hollandsche confraters, die een puntjes-zoekenden kiekjesman geen minuut met rust laten om ‘asjeblieft erop’ te mogen.
Moeder en kind zijn keurig in 't pak, eenvoudig en licht, zooals doelmatigst is in sommige streken; de veelkleurige parasol beschut het bloote hoofd der jonge vrouw tegen al te vinnige zonnestralen, haar kleedij heeft veel overeenkomst met de ‘Sarong en Kabaja’ der inboorlingen onzer Oost-Indische bezittingen. Ook de knaap ziet er niet onaardig uit; zijn, naar onze begrippen, veel te lange mouwen dunken ons wel wat onpractisch, maar de fraaie lijnen-figuren op de gewaden van moeder en kind geven ons geen gering denkbeeld van de sierkunst der vervaardigers.