De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 21

Bij de platen.

Napoleon III's ontsnapping uit het kasteel van Ham. -

Ham is, naar men weet, een klein stadje van nog geen 3000 inwoners aan de Somme. Het is in de geschiedenis vooral bekend om zijn kasteel, dat menig vermaard gevangene geherbergd heeft. Op anekdotische wijze is de historie van dat kasteel verbonden aan die van den vorstelijken avonturier Charles Louis Napoleon Bonaparte, zoon van Lodewijk Napoleon van Holland en Hortensia, later keizer Napoleon III. Na een allerzonderlingste jeugd had deze in 1836 te Straatsburg, in 1840 te Boulogne beproefd zich tot keizer te laten uitroepen en Louis Philippe den hiel te lichten. Dat vermetele pogen kwam hem te staan op levenslange gevangenschap, en de mislukte keizer kreeg Ham tot gedwongen residentie-stad. Zes jaren had hij er zich zitten verbijten op het secuur bewaakte fort, toen hij door een even geniale als komische list - niet in een kist als wijlen Huyg de Groot uit Loevenstein, maar in een metselaarspakje en met een kalkbak op zijn schouders - wist te ontsnappen.

't Is grappig, om de verschillende tronies der in het spel verdiepte zonen van Mars een voor een na te gaan: ge kunt er de uitdrukking op lezen van alle gewaarwordingen en overwegingen, waartoe Fortuna haar kaartende vereerders alzoo brengen kan, maar geen van allen vermoedt, wie op dit oogenblik Fortuna's liefste lieveling is, wie op dit oogenblik de hachlijkste kans waagt en zonder blikken of blozen, met de brutaalste ongegeneerdheid ter wereld het stoutste stuk levert met succes...

't Leuke metselaartje gaat goedmoedig en met een familiaren groet zijns weegs - prins Napoleon is gevangene àf en, vóór men 't bemerkt, gevlucht naar België. Na de revolutie van 1848 zal hij terugkeeren op Franschen bodem om den 10den December van dat jaar het presidentschap te aanvaarden over de republiek. Nog eenige jaren en de vluchteling van Ham zal als keizer Napoleon III in de geschiedenis de treurige rol spelen, waarom vooral de dichter Schaepman hem genoemd heeft: “Een sphinx tot in den dood.”

Gezicht op de kade van Dinteloord. -

Dinteloord ligt in een afgelegen hoekje van Noord-Brabant's Noordwestelijk deel, 't is van alle spoor- en tramverkeer verstoken, maar 't is een zeer karakteristiek dorpje met een hoogst vruchtbaren bodem en een nijvere bevolking.

Misschien is er geen gemeente in ons vaderland, waar de vette klei zóó den arbeid doet gedijen; 's zomers zijn er de bloeiende koolzaad- en korenakkers, afgewisseld door donkergroene beetwortelvelden, een ware oogenlust.

Ons kiekje geeft weinig of geen bedrijvigheid te zien op de kade; in het najaar echter, den tijd van het zoogenaamde “peeën steken”, dan is het er al leven en beweging; dan schieten er vaak werkkrachten te kort om de 10 à 12 millioen KG. beetwortelen op den bepaalden tijd ter bestemder plaatse te bezorgen.

Op den achtergrond bevindt zich de ruime katholieke kerk; een eeuw geleden moesten de weinige katholieke ingezetenen elders ter kerke gaan, thans vormt de Roomsche bevolking nagenoeg de helft der 3123 inwoners.