De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 20

[p. 253]

[Nummer 32]

laatste oogenblikken van z.h. leo xiii, z.g.

[p. 254]

Bij den dood van Z.H. Paus Leo XIII.
Lumen de Coelo.

Daar stond aan 't firmament een Licht te pralen,
Dat alle andere wijd overscheen,
Niet flauwde bij het ver en verder dalen
Ter kimme, maar toen plotseling verdween,

Licht-lievenden ten rouw, die in zijn stralen
Zich koesterden en stoorloos hunne schreên
Dáár richtten, wáár het blonk, om niet te dwalen
Van d'enge paden der gerechtigheên;

Duisternis-minnenden ten jubilé,
Juichend, dat 't Kerkeschip de wereldzee
Niet zal doorzeilen zonder te vergaan,
Nu 't op zijn nauwe, klippenvolle baan,
Door 't Groote Licht niet langer wordt beschenen.

Zijn duiken wij, licht-lievenden, beweenen.

M.J. DE BIE. O.P.