De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 20

Uw rijk kome!

Heilig Hart! Och, kome
Eindelijk de tijd, waarnaar
Haken zooveel vromen,
Als U toegewijden zijn!
Wanneer zal het dagen,
Uw bekoorlijk Harterijk?
Menigmaal zij zagen
Met verlangende oogen wijd,
Of er soms verborgen
In de verte iets duiden mocht
Op Uw komste. ‘Morgen!’
Zeiden zij elkandren toe.
Maar de morgens krieken
De een na d' ander - 't daghet niet,
Wel een wolk van wieken
Komt er soms, ik weet niet hoe,
Zwart en zwaar gedreven.
‘Zuivert, zuivert uwe ziel!’
Hoor ik nu geheven
Hoog en hel een hemelstem,
Eerder zal 't niet dagen,
Het beloofde rijk van Hem,
Dat de vromen vragen.